CORONA-BLOG 100 (Slot): EEN JAAR OM SNEL TE VERGETEN…
Vanaf 2013 is mijn laatste bijdrage van het wielerjaar op Facebook telkens een terugblik geweest op mijn wielerpresentaties van dat jaar. Ik heb nu getwijfeld maar ben alsnog achter het toetsenbord gaan zitten. Op het einde van een jaar met een “zwarte rand.” Op wielergebied heb ook ik als presentator natuurlijk met de drastische gevolgen van de Coronacrisis te maken gehad. Twee jaar geleden stonden er in totaal nog 114 presentatiedagen in mijn (wieler)agenda. Vorig jaar was dat er één meer. Het aantal dagen met presentaties bleef dit jaar beperkt tot 27… Met in totaal 18 wedstrijddagen waarop ik aan de micro stond: zes wegwedstrijden, tien veldritten en twee mountainbikewedstrijden. Verder nog één wielercafé, vier ploegenpresentaties, één sponsorbijeenkomst, één lezing, één huldigingsfeest en één toertocht. Het afgelopen jaar heb ik dus vooral bij veldritten het wedstrijdcommentaar mogen verzorgen. Hoogtepunt was de presentatie, onder strenge Coronamaatregelen, van het EK cyclocross in Rosmalen. Ook was mijn stemgeluid te horen bij de openingsklassieker de Craft Ster van Zwolle, de Dorpenomloop in Rucphen, voor het eerst in de Klimomloop van Ulestraten en tijdens de De Bruyn Metaal-Omloop van Valkenswaard in het kader van de Nederlandse Loterij Topcompetitie. Daarnaast stonden er dit jaar nog een tweetal NK’s op mijn wielerkalender: het NK veldrijden voor de jeugd in Moergestel en het NK mountainbike op Watersley. Met heel veel plezier heb ik ook voor het eerst bij een toertocht, het Cauberg Festival in Valkenburg, aan de micro gestaan. Of het nu bij de jeugdrennertjes was of bij de profs voor mij bleef de voorbereiding en de aandacht hetzelfde.
Voor mij persoonlijk waren er teveel trieste dieptepunten in het afgelopen wielerjaar. Op persoonlijk vlak het overlijden van mijn moeder in het begin van de eerste Coronagolf, het abrupte afscheid dit voorjaar van vierenveertig jaar werken in het basisonderwijs door de scholensluiting (hoewel de keuze om te stoppen al wel eerder gemaakt was) en de (te) vele uren vrije tijd door de afgelasting van bijna alle wedstrijden waar ik aan de micro gestaan zou hebben. 2020…ook voor mij een jaar om zo snel mogelijk te vergeten!
Hoewel het niet met zekerheid te zeggen is dat er in 2021 nog wielerwedstrijden georganiseerd kunnen worden is op de website mijn kalender voor volgend jaar te vinden met voorlopig alleen de wedstrijden die op de nationale kalender staan. Nog geen data van mijn vier geplande profcriteria na de Tour en de wielerrondes in het kader van het Belisol Eindhoven-Kempenklassement. Het blijft afwachten. Virologen geven aan dat we pas in 2022 weer terug zouden kunnen keren naar een “normale” zomer… In het nieuwe wielerjaar hoop ik dat er toch weer dagen komen dat ik met mijn collega-microfonisten, organisatoren en collega-juryleden samen mag werken en de coureurs en wielerfans weer mag verwelkomen. Mijn presentatiebedrijf(je) “rienvanhorikcycling” is de afgelopen maand noodgedwongen omgevormd tot “rienvanhorikwriting” omdat mijn vrije uren nu vooral besteed worden aan het schrijven van het boekwerk “De Pedaalridders van de Peel.” Onder de noemer de “Tien van Rien” heb ik, zoals voorgaande jaren, de voor mij meest kenmerkende foto’s van mijn “unieke” wielerjaar uitgezocht. Met dank aan de fotografen!
Dit is de honderdste en tevens laatste aflevering van mijn Corona-blog. Volgend jaar beperk ik me op Facebook tot teksten over de zoektocht naar wielerverhalen voor “De Pedaalridders van de Peel”, eventuele indrukken van de koersen waar ik als speaker te horen ben en de aandacht voor de organisaties achter het Belisol Eindhoven-Kempenklassement. Een vooral gezond 2021 toegewenst!