Een ijzige minuut stilte voor aanvang van de wedstrijd voor elite en beloftenrenners heeft op veel wielerliefhebbers en deelnemers gisteren in Geldrop flinke indruk gemaakt. Een dag eerder was ik ook gevraagd de minuut stilte ter nagedachtenis aan Robbert de Greef in te leiden. Maar dat was toch anders. Nu waren het zijn generatiegenoten, zijn collega’s op de fiets en zijn wielervrienden en vriendinnen die zoveel respect toonden. Het overlijden van Robbert hing het afgelopen …weekend als een sluierwolk over de wedstrijden. Het derde onderdeel voor elite en beloftenrenners in het kader van het Belisol Eindhoven-Kempenklassement vormde de afsluiting van een geslaagd wielerfeest rond het 100-jarig bestaan van de regionale wielervereniging TML-Dommelstreek. Het is namelijk dit jaar precies een eeuw geleden dat enkele honderden meters van de finishlijn in de toenmalige zelfstandige gemeente Zesgehuchten “Trap Met Lust” werd opgericht. Daarom was het ook leuk om mijn voormalige consul Piet van Doorn en de hoogbejaarde Toon van Gils nog eens te ontmoeten. Toon (die mij niet meer herkende) was het die mij eind jaren zeventig adviseerde om een jurycursus te gaan volgen. Wat mij verder opviel dit weekend? De hechte (bijna familiale) band tussen de vrijwilligers en vrijwilligsters, het nieuwe frisse opvallende clubshirt van TML-Dommelstreek (doet me een beetje denken aan de Raket-waterijsjes van vroeger), de handbikers die bijzonder tevreden waren over het initiatief om ook hun categorie startgelegenheid te bieden, de overwinning van “thuisrijders”Pieter de Groof en de derde plaats van Thijs van Beek bij de junioren, onze mini-rondemissen Saar en Eva die ook aan de jeugdwedstrijden deelnamen, de eerste overwinning van Tom Meulendijks bij de amateurs, de papa’s en de mama’s die in navolging van hun kroost ook op de fiets hun wedstrijd reden, de medewerking van de wijkbewoners (geen enkele wanklank bij het oversteken bij de finishlijn!), de ongebreidelde strijdlust van de jeugdrennertjes, de overwinning van Pieter van Oirschot bij de elite en beloften (zijn nog betrekkelijk korte wielerloopbaan gestart bij de jubilerende vereniging) en de ingetogen afsluitende huldiging. Het was voor mij niet altijd even gemakkelijk om ook mijn wedstrijdverslag aan te passen aan de droevige omstandigheden. Vanavond ben ik in Sittard om het Rob Ruijgh Development Team voor stellen. Daarvoor heb ik graag gevolg gegeven aan de vraag van mijn vroegere (bijna) buurman en “Bergklimmer” Perry Adriaans.
