Nadat ik zojuist de laatste voorbereidingen voor mijn komende wielerweek heb afgerond kijk ik nog even terug op de geslaagde eerste editie van de Omloop van Valkenswaard. Vooraf was er natuurlijk al de nodige publiciteit geweest over de klassieker over gravelpaden, kasseienstroken en klinkerwegen. Gecombineerd met de kermis in Dommelen was het vooral bij de starts en aankomsten druk in de Bergstraat. Het begon ’s morgens al om 8 uur met de geïmproviseerde ploegenvoorstelling  van de nieuwelingen. Na een levendige wedstrijd (met veel afvallers) was het West-Brabander Mathijs de Kok die zich het rapste toonde van het peloton. Bij de junioren was het vooral de latere winnaar Adne Koster die zijn stempel drukte op de Omloop. De Drent reed (ondanks een eerdere lekke band) solo naar de overwinning. Bij de beloften stond de koers in het teken van de vroege aanval van vijf coureurs die uiteindelijk ook voorop zouden blijven. De snelle eerstejaars belofte Robin Blummel (Destil-Parkhotel Valkenburg) won de eindsprint voor streekgenoot Dylan Bouwmans die in de finale verschillende keren geprobeerd had vooraan weg te rijden. De Australische Drent Aden Paterson verbaasde ook zichzelf door de derde podiumplaats voor zich op te eisen. Na de laatste huldiging ’s avonds om 8 uur heb ik ook nog even teruggekeken op de wielerdag met collega Joop Engelen die, achterop de motor met zijn enthousiaste wedstrijdverslagen, opnieuw gezorgd had voor een duidelijke meerwaarde. De organisatie (onder de vlag van TWC de Kempen) kreeg tijdens en na de Omloop van Valkenswaard volop complimenten over het parkoers en de organisatie rondom het evenement. Natuurlijk waren er ook negatieve opmerkingen bij zo’n eerste editie. Ik heb daar vaak toch moeite mee: het is niet evident dat er nog wedstrijden van dit formaat bijkomen op de kalender en uit eigen (organisatorische) ervaring weet ik wat er bij komt kijken om dit te organiseren. Denk maar eens aan al die vrijwilligers die gisteren actief waren. In het evaluatiegesprek is natuurlijk ook gesproken over de lengte van de wielerdag door de drie categorieën startgelegenheid te bieden. Die zal ,bij de tweede editie in 2019, in ieder geval korter zijn. Zodadelijk vertrek ik richting Zaltbommel waar ik samen met collega John Vingerling vanmiddag de teampresentatie ga verzorgen van de Boels Ladies Tour. Deze week staat voor mij zeven dagen lang in het teken van deze meerdaagse voor vrouwen. En natuurlijk dinsdagavond in het centrum van Arnhem voor de Rush Hour. Volgende week maandag hoop ik mijn volgende bijdrage op Facebook te kunnen plaatsen met een terugblik op beide wielerevenementen.