De ambtenaar van de gemeente Halderberge nam in zijn jonge jaren deel aan wielerwedstrijden voor de jeugd. Als tiener verruilde hij de koersfiets voor de groene mat en debuteerde op jeugdige leeftijd als voetbalscheidsrechter. De inwoner van Hoeven (1996) maakte ook deel uit van het bestuur van de voetbalscheidsrechtervereniging Breda en omstreken. In 2019 volgde de KNWU-jurycursus met de bedoeling om zich te specialiseren in het speakeren. Als opvolger van Kees Maas heeft Dylan al bij diverse profrondes de micro mogen hanteren en was speaker bij het NK jeugd in Zuidland. Ook op de wielerbaan van Apeldoorn is hij regelmatig als microfonist te horen. Het hoogtepunt was de UCI Track Champions League. Daarnaast fungeert hij regelmatig als motorrijder voor de neutrale service van Shimano.

“Mijn eerste kennismaking met Dylan dateert van het “coronajaar” 2020 tijdens de Dorpenomloop in Rucphen. Toen al was me duidelijk dat hij over de nodige ambitie beschikte om later ook in de grote koersen het wedstrijdverslag te willen verzorgen. Inmiddels heb ik met veel plezier meerdere keren met Dylan samengewerkt en vraagt hij me regelmatig om advies bij de voorbereiding van wedstrijden.”

De West-Fries Jan Burger uit Hauwert was jarenlang een bekende verschijning als speaker in vooral de criteria in Noord-Holland. Op het eind van de jaren negentig werd hij KNWU-jurylid. Meer dan een kwart eeuw was Jan ook aanwezig bij de Jeugdtoer in Assen. Eerst als vader van een fietsende zoon en later als jurylid en bijna twintig jaar als speaker. Ook stond de wielerman en hart en nieren aan de micro bij baanwedstrijden zoals het NK. Hij stond bekend als een microfonist die zich terdege voorbereid op de wedstrijden. Ook was Jan (1947) in de periode van 1991 tot 2014 actief op politiek terrein als raadslid en wethouder. Als medewerker aan het programma “Sport Actueel” van de (boven)lokale omroep Weeff Radio is zijn stemgeluid eveneens te beluisteren.

“Mijn eerste kennismaking met Jan dateert van enkele jaren geleden toen hij op bezoek kwam bij de Jeugdtoer in Assen waar hij daarvoor samen met Marjo Nijmeijer aan de micro samenwerkte. Ik werd toen als vervanger van hem gevraagd om het wedstrijdcommentaar te verzorgen. Bij de start van de Noord-Hollandse etappe van Olympia’s Tour verzorgde Jan het startschot. ”

De in 2021 overleden wielerspeaker uit Appelterre-Eichem was een bekende verschijning in de Oost-Vlaamse wielerkoersen. Hij was 27 jaar oud toen hij voor het eerst de microfoon hanteerde. Vijftig jaar later nog steeds met dezelfde passie (maar minder zenuwen) als bij zijn debuut. Bij “Viane Koerse” werd hij enkele jaren geleden als “Gouden Speaker Etien” in het zonnetje gezet. “Meester” de Bruijn was al die jaren op allerlei andere gebieden ook op bestuurlijk gebied actief geweest: bij de Strijdersbond voor de Vrede, het gemengd koor In Dulce Jubilo, bij toneelvereniging Willen is Kunnen en van de kerkfabriek “Sint Gertrudis.”

Hij groeide op in San Francisco aan de Amerikaanse Westkust en vestigde zich begin deze eeuw in de Franse hoofdstad Parijs. Het is dan ook niet zo verwonderlijk dat hij moeiteloos van het Engels in het Frans overschakelt. Mark begon als omroepjournalist bij Radio France International. Vanaf de eeuwwisseling volgden zijn werkzaamheden als sportcommentator bij Eurosport, waar hij in zeventien jaar tijd maar liefst verslag heeft gedaan van 150 verschillende sporten. Na deze periode werd de Fransman in 2018 freelancer en legde zich daarna vooral toe op de presentatie van internationale evenementen. In de Tour de France was hij tot dusver veertien keer actief als presentator. Binnen het mediateam van het grootste wielerevenement ter wereld heeft Marc zich vooral toegelegd op de teampresentaties. Zijn opvallende verschijning (met haar in een staart) en zijn diepe kenmerkende stem zorgen voor de nodige bekendheid. Ook tijdens diverse Olympische Spelen is zijn stemgeluid te horen geweest.

“Het is niet altijd evident dat een Fransman opvallend goed Engels spreekt. Voor Marc is dat wel het geval en dat is een groot voordeel in de mondiale wielersport. Ik kijk tijdens de TV-uitzendingen met bewondering naar zijn stijl van presenteren die professionaliteit uitstraalt.”

Wielerliefhebber Willy De Clercq uit Bornem mocht als tienjarig jongetje voor het eerst door de microfoon praten tijdens een wielerkoers voor de deur van zijn ouderlijk café. Dat debuut in de wagen met de rode vlag betekende het begin van een lange carrière als wielerspeaker. Meer dan vijftig jaar staat hij nu aan de micro in wegwedstrijden en veldritten. Vooral in deze laatste discipline is het kenmerkende stemgeluid van Willy (1956) te horen. Met daarbij de grote internationale cyclocrossen in eigen land maar ook in het Nederlandse Hulst. Ook in de Grote Scheldeprijs, de Beneladies Tour  en de Baloise Belgium Tour was de gemeenteambtenaar te horen.

“Met de meeste buitenlandse collega’s heb ik via Facebook contact kunnen leggen. Toen ik een artikel over Willy las in de Belgische kranten heb ik contact gezocht met mijn leeftijdgenoot. Ook hierdoor konden we onze gezamenlijke wielerpassie met elkaar delen.  Na de ontmoeting na afloop van de Super Prestigeveldrit in Zonhoven volgde de ontmoeting bij de Herdenkingsprijs Jempi Monseré in Retie”

Herman Crins komt uit een gezin van dertien kinderen (met veel zoons) zodat het niet voor de hand lag dat hij zou gaan wielrennen. Het bloed kruipt nu eenmaal waar het niet gaan kan en in 1968 zou hij toch als junior debuteren bij de RKNWB. De Limburger uit Beesel zou maar liefst een kwart eeuw actief zijn op de racefiets. Als lid van de Brabantse wielerclub Buitenlust maakte hij ook kortstondig de overstap naar de KNWU. Met diverse overwinningen bij de Limburgse wielerbond op zijn erelijst prijkt de overwinning in het NWB-kampioenschap in Wijnandsrade (in 1983 bij de amateurs) bovenaan. Een dieptepunt was zijn zware val in de meerdaagse Ronde van Ierland. Met rugproblemen moest Herman (1948) noodgedwongen in het begin van de jaren negentig stoppen met de actieve wedstrijdsport. Hij bleek niet verloren voor de wielersport maar werd jurylid bij de KNWU en de NWB. Diverse jaren zou hij in de Limburgse wielerrondes als speaker fungeren. Nog steeds volgt hij de wielersport zoals hij liet horen tijdens een radio-interview op de regionale zender L 1.

“Als huidig inwoner van Someren heb ik Herman regelmatig als deelnemer van de NWB-koersen in mijn dorp aan het werk gezien. Later maakte ik met hem kennis in de Limburgse koersen waarin hij ook andere juryfuncties beoefende dan die als speaker.”

Hij werd wel de “Godfather” van de Nederlandse wielerspeakers genoemd. In 1928 zag Chris Delbressine het levenslicht in het Limburgse Stein. Nadat hij in zijn toenmalige woonplaats Roosendaal in de jaren vijftig etenszakjes uit mocht reiken aan Tourrenner Gerrit Voorting debuteerde hij in 1956 in zijn woonplaats als speaker tijdens een jeugdronde. Als beroepsmilitair en oud-commando kon hij zich gemakkelijk vrijmaken voor de wielerkoersen. Zijn velourse stemgeluid (“nachtclubstem”) schalde 38 jaar lang door de luidsprekers. Bekend waren ook zijn verkleinwoordjes als hij de renners noemde. Ook tijdens de WK’s in eigen land in 1967 en 1979 verzorgde hij het commentaar. Op 72-jarige leeftijd overleed de “Stem” van de koers in 2000.

“Van Horik noemde hij me, telkens met mijn achternaam, tijdens mijn juryopleiding in 1981 in Weert. Toen hij zich bezig hield met de opstelling van de speakers in de nationale wedstrijden mocht ik in de beginjaren af en toe aan het grotere werk ruiken. Ik heb één keer met hem samen mogen werken bij een koers voor oud-profs in Noord-Limburg: hij introduceerde nog een ronde vergoeding bij een lekke band op drie ronden van het einde!”

De “Voice” van Limburg wordt hij wel eens genoemd. Jo van Deurse (1950) volgde in 1986 de KNWU-jurycursus en mocht in Elsloo zijn debuut als speaker maken. In de beginjaren beschouwde hij Kees Maas als zijn mentor. Het kenmerkende stemgeluid was niet meer weg te denken bij de koersen in het zuiden van ons land. Hij kon als geen ander zorgen voor een geweldige sfeer aan de micro. Voor zijn vele verdiensten voor de wielersport ontving hij in 2011 het Zilveren Wiel. Zijn zoons Christian en Stephan waren actief op de racefiets. Jo heeft bij diverse NK’s (weg en mountainbike) de micro mogen hanteren. Ook verving hij zijn mentor enkele jaren geleden tijdens de Amstel Gold Race. In “zijn” Maastricht was de presentatie van de Ridderronde zijn jaarlijkse hoogtepunt als microfonist. Enkele jaren geleden stopte Jo als wedstrijdspeaker.

“In de loop der jaren heb ik regelmatig een gezellig contact onderhouden met Jo. Samen hebben we in het begin van deze eeuw het kleine NK in Heerlen gepresenteerd. Ook heb ik hem regelmatig mogen vervangen in Limburgse koersen. Bij de laatste editie van de Hammer Limburg stond ik samen met Jo aan de micro. Daar vertelde hij mij dat hij in de Bart Brentjens Challenge voor het laatst in een KNWU-wedstrijd als microfonist zou gaan fungeren.”

Tijdens zijn actieve wielerloopbaan in de kleuren van zijn wielervereniging de Maaskant was Hubert Emans  (1965) al bezig met de organisatie van “zijn” Grote Herfstprijs in Westerbeek. Maar liefst 25 jaar zou hij de wielerronde in zijn dorp organiseren, waarbij de complete internationale top van het dameswielrennen aan de start stond. Na het volgen van de nationale KNWU-jurycursus maakte hij promotie toen hij internationaal UCI-jurylid werd met als specialisatie het mountainbiken. Meer dan 55 landen zijn door hem bezocht in diverse continenten. Hoogtepunten waren zijn toewijzingen voor de WK’s. In eigen district vervult hij regelmatig de functie van voorzitter en staat sporadisch aan de micro als zijn drukke “mountainbike”kalender dit toelaat.

“Ik werd door Hubert uitgenodigd om bij één van zijn eerste Herfstprijzen als speaker te fungeren.  Dat ben ik blijven doen totdat de wielerronde van de kalender verdween. Regelmatig komt hij me thuis ophalen voor de Kempische wielerkoersen. Met veel plezier staat hij aan de micro als de vaste speakers uit de regio niet beschikbaar zijn.”

De Westlandse tuinder kreeg in het begin van de jaren zestig de vraag of hij de afwezige speaker wilde vervangen tijdens de wielerronde van Hillegom. Vijftien jaar lang zou het karakteristieke zware stemgeluid van George te horen zijn tijdens de wielerkoersen in Zuid-Holland en West-Brabant. Hij was het ook die het Westlandse wielertalent Leo Duyndam in zijn jonge jaren begeleidde. Daarnaast was de “eeuwige vrijgezel” elf jaar lang de man die achterop de motor in nationale wedstrijden zoals Olympia’s Tour de communicatie verzorgde. Met een wegseizoen waarin hij maar liefst 140 keer bij de finish of op de motor de micro hanteerde. George (1935-2015) was samen met zijn broer eigenaar van een goed florerende kwekerij in Monster. Toen zijn broer in 1978 plotseling overleed zou de tuinder ook direct met al zijn wieleractiviteiten stoppen om het bedrijf voort te kunnen zetten.