december, 2018 | Rien van Horik Cycling

Bijna op het einde van dit gedenkwaardige wielerjaar mijn laatste bijdrage voor 2018 en een terugblik op de afgelopen twaalf maanden. Op wielergebied heb ik als presentator natuurlijk niet te klagen gehad. Hier komen de cijfers. Met in 2018 in totaal 97 wedstrijddagen waarop ik aan de micro stond: 68 wegwedstrijden, 23 veldritten en zes mountainbikewedstrijden. Verder nog twee dagen een beurspresentatie, drie wielercafés, vier ploegenpresentaties, twee sponsorbijeenkomsten, twee lezingen, twee wielerpubquizzen, één eindprijsuitreiking en één symposium. Het afgelopen jaar heb ik ook bij een aantal (voor mij) nieuwe wedstrijden het wedstrijdcommentaar mogen verzorgen. Het “kippenvelmoment” toen ik in de geluidswagen tijdens de Amstel Gold Race de Cauberg opreed, bij de geslaagde tweede edtie van Rush Hour in Arnhem, de Hammer Series in Limburg,de eerste uitgave van het High Tech Crit Festival in Eindhoven en de Omloop van Valkenswaard, de wedstrijdenserie in het kader van het Belisol Eindhoven Kempenklassement, de wielerweken voor de jeugd in Assen en Eersel en voor mij als speaker de hoogtepunten van dit jaar: het Wereldkampioenschap cyclocross in Valkenburg en het Europees Kampioenschap veldrijden in Rosmalen met een uitbundig publiek. Ook stonden er nog een bescheiden aantal NK’s op mijn wielerkalender: het NSK veldrijden en het NK op de weg voor masters. Met heel veel plezier heb ik ook bij al die andere koersen aan de micro gestaan. Of het nu bij de jeugdrennertjes was of bij de profs de voorbereiding en de aandacht bleef voor mij hetzelfde. Niet alleen de prestaties van Tom Dumoulin en Steven Kruijswijk en die van de wereldkampioenen Anna van der Breggen en Annemiek van Vleuten hebben mij bijzonder bekoord maar ook de enthousiaste toeschouwers bij bv. de podiumpresentatie tijdens Daags na de Tour in Boxmeer en bij de start van de etappe van de Boels Ladies Tour in Stramproy. Er waren natuurlijk ook dieptepunten in het afgelopen wielerjaar. Het plotselinge afscheid van wielervriend Christian Timmers heeft een grote indruk op mij gemaakt. Maar ook het overlijden van de oud-voorzitter van Het Snelle Wiel Piet Kroonen. Het dodelijke ongeval dat plaats vond op de laatste dag van Olympia’s Tour is ook een zwarte bladzijde in mijn denkbeeldige wielerjaarboek. Voor mijn “eenmansbedrijfje” heb ik het afgelopen jaar regelmatig mijn website met nieuwe rubrieken aangevuld. Op de website www.rienvanhorikcycling.nl is de (met nadruk) voorlopige kalender voor 2019 te vinden. In het nieuwe wielerjaar kijk ik opnieuw uit naar de samenwerking met collega-microfonisten, organisatoren en collega-juryleden. Ook blijf ik tot april en vanaf oktober als vervanger bij PRODAS werkzaam in het basisonderwijs. Dat (èn een hechte familieband) zorgen ervoor dat er ook nog iets anders is dan wielrennen! Onder het motto de “Tien van Rien” heb ik de voor mij meest kenmerkende foto’s van mijn wielerjaar uitgezocht. Met dank aan de fotografen!

In het midden van de jaren tachtig stond ik als bestuurslid van wielerclub Buitenlust mede aan de wieg van de KNWU-organisaties die door de Stichting Wielercomité Liessel in de loop der jaren zijn georganiseerd. Dat begon met het nationale kampioenschap voor gesponsorde wielerclubs, dat ging verder met de druk bezochte Braderieronde van Liessel in het kader van de meerdaagse Peelland Toer en vanaf 2010 wordt er traditioneel tussen Kerst en Nieuwjaar op 28 december de KNWU-jeugdveldrit verreden. Op het bosparkoers met de Schietberg als onbetwiste scherprechter kwamen er gisteren zo’n 150 jeugdrennertjes in actie. Voor mij was het in Liessel (of Lijssel zoals we in de Peelregio zeggen) ook weer een hernieuwde kennismaking met enkele organisatoren van het eerste uur. Bij de eerste editie van de jeugdveldrit ben ik er niet bij geweest omdat ik toen al ruim twee jaar geen wedstrijdverslag meer had verzorgd en ook niet over een jurylicentie beschikte. Waar ik op die dag wel was kan ik me nog herinneren als de dag van gisteren. Het was namelijk de dag die in ons gezin bekend staat als het “Verdict van Loenhout.” Op verjaardagen en andere familiefeestjes wordt deze “onvergetelijke” dag, het bezoek van de vijf broers van Horik aan de Azencross, vaak nog opzienbarender gemaakt dan de dag in werkelijkheid geweest is. Dat we ’s morgens via de micro door de lokale speaker(en mede-organisator) René Vermeiren via de luidsprekers als “gebroeders van Horik” verwelkomd werden heeft mij er (ondanks een schamel schaamtegevoel) er niet van weerhouden om het jaar daarop weer een jurylicentie aan te vragen. Maar samen met vijf broers een wielerkoers bezoeken is er niet meer van gekomen… Na mijn bezoek aan Liessel (waar ik ook mijn achternichtje Sara Sonnemans mocht huldigen als beste meisje in categorie 5) kon ik gisteren nog net het laatste half uur van de Azencross via Sporza bekijken. En weer genieten van de prestaties van onze landgenoten in het veld.

Jarenlang was het een vaste traditie dat ik op Tweede Kerstdag als speaker actief was bij een Kerstveldrit. Vanaf het eind van de jaren zeventig tijdens de Buitenlust Kerstcross in Helmond en daarna vaak voor de Kerstveldrit in Reusel. In het kader van mijn voorbereidingen op het WK was ik vorig jaar nog als toeschouwer in Heusden-Zolder(B) voor de Wereldbekercross. Die bekijk ik vanmiddag relaxed vanaf de huiskamerbank via Sporza. Maar eerst een terugblik op het afgelopen weekend. Want waar het afgelopen zomer op het strand van recreatieplas de Langspier tussen Boxtel en Esch heel druk moet zijn geweest was dat bij het Rabobank-veldritweekend uiteraard iets minder. Zaterdag kregen de zeven jeugdcategorieën van de KNWU startgelegenheid in de Toelen en Partners jeugdveldrit van de wielervereniging Schijndel. Voor de talenten van de toekomst opnieuw een mooie gelegenheid om zich met hun leeftijdgenootjes te meten op het “Zandvoort” van Boxtel. Opvallend was dit weekend de deelname van twee kinderen van voormalig topschaatster Tonny de Jong (Sportvrouw van het jaar 1997) die tegenwoordig in het Canadese Calgary woont. Door de regenval en de veelvuldig ingereden graspaden was het zondag extra zwaar voor de seniorencategorieën. Vooral in de modderige aankomststrook dreigden er soms renners op weg naar de eindstreep onderuit te gaan. Overwinningen waren er voor nationaal kampioen Yannick Runhart (amateurs), Patrick Somsen uit Aalten (masters), Lucas Janssen (nieuwelingen), Twan van der Drift (junioren), Europees strandracekampioen Pauliena Rooijakkers (vrouwen), Mirre Knaven (nieuweling-meisjes) en Kyle Agterberg (elite en beloften). Dankzij het professionele geluid van Pieter Foolen was ik ook duidelijk te horen. Met bemodderde schoenen en een (spijker)broek vol modderspetters kon ik vanaf vijf uur ‘s middags bij thuiskomst nog genieten van de opgenomen beelden van de Wereldbeker in Namen waar het ook niet helemaal droog was. Na mijn “Kerstreces” hanteer ik vrijdag in de jeugdveldrit van Liessel de microfoon en staat Oudejaarsdag weer in het teken van de ATB-toertocht Memorial Jo Boerekamp waar ik achter de inschrijftafel mag plaats nemen.

Als je bijna een kwart eeuw niet meer in je geboortedorp woont, is het een speciale gewaarwording om tientallen Lieroppenaren voorbij te zien komen tijdens de afscheidsreceptie van Mieke en Ferd Raaijmakers. Dorpsgenoten die je al jaren niet meer hebt gezien. Dan gaan mijn gedachten ook automatisch terug naar mijn jeugdjaren in Lierop. Het was een komen en gaan van receptie- en feestgangers. In de tien uur dat ik als ceremoniemeester mocht fungeren heb ik me beperkt tot het aan-en afkondigen van sprekers en optredens. Zoals de aankondiging van het lied dat leden van de gezamenlijke plaatselijke koren samen met de Koepelbloazers zongen, de spitsvondige toespraak van Annette Wilde, het flitsende optreden van de Somerense collega-artsen, de toespraak van de lokale zielenherder en “soulmate” Jan Zwirs, de benoeming tot gezondheidsambassadeur van de Lieropse dorpsdokter en het woordje van wethouder Theo Maas. Bedankt Ferd en Mieke voor jullie bijdrage aan de leefbaarheid in Lierop! Zondagmorgen werden we verrast door een eerste (en wellicht ook laatste) winterse dag. In het sneeuwlandschap reden we via een alternatieve route naar het motorcrossterrein het “Duivenbos” waar de Stichting Wielersport Oploo gebruik kon maken van de faciliteiten van MSV Overloon voor hun jaarlijkse jeugdveldrit. Afgelopen zomer deed onze districtsconsul een oproep via sociale media om zich aan te melden als potentiële collega van Joop Engelen en van mij. De Astense atletiekspeaker Frank Hoogers meldde zich als enige aan en wil zich gaan bekwamen in het speakerwerk in een andere sportdiscipline: de wielersport. Zondag kwam hij in Oploo voor het eerst samen met mij in actie aan de microfoon. Een prettige kennismaking! De sneeuwval en het loodzware parkoers maakten de wedstrijden voor de zeven jeugdcategorieën extra zwaar. Ook “Camiels” carrousel die door de ijverige vrijwilligers van de SWO ook een dag eerder al was uitgezet. Medeorganisator Fons van Katwijk uit het wielernest Oploo maakte tijdens de afsluitende juryvergadering eveneens plannen voor het volgende jaar: een andere finishlocatie en een wat korter parkoers. Na een drukke “Kerst”week op mijn vervangschool begint mijn kerstvakantie komend weekend met twee dagen veldrijden in Boxtel.

Met een kleine vertraging in verband met andere (wieler)bezigheden een terugblik op het afgelopen weekend. Traditiegetrouw stond ik op de tweede zaterdag van december aan de micro in de jeugdveldrit van Moergestel. Als eerste onderdeel van een tweedaags veldritweekend onder de noemer Grote Prijs Destil. Opnieuw hadden de nijvere organisatoren er alles aan gedaan om een attractief parkoers aan de jeugdrennertjes voor te schotelen. Met een nieuw podium en een heus VIP-paviljoen…. Voor zondag stond er voor mij de jeugdveldrit van Hapert op het programma. Ook hier op een parkoers waar enkele jaren geleden nog om de nationale kampioenstruien gestreden werd. Voor de organisatie (de Stichting Wielerevenementen Het Snelle Wiel) was er ook een primeur met de Limburgse districtsconsul als voorzitter van onze jury! Maandagavond vond in de Tipmast in Bladel de jaarlijkse evaluatievergadering plaats van het Belisol Eindhoven Kempenklassement. Ook in 2019 kunnen de elite en beloften (vrouwen en mannen) in de Kempische koersen weer strijden om de eer en de geldprijzen. Het leeuwendeel van het werk binnen de overkoepelende stichting wordt geleverd door UCI-jurylid Edwin Cruijssen. Via onderstaande link is een interessant artikel te lezen over zijn jurywerkzaamheden en ambities. Binnenkort wordt het programma op de website van het Belisol Eindhoven Kempenklassement bekend gemaakt. Vandaag werd ik verrast door de publicaties dat de Sky-wielerploeg na tien jaar sponsoring eind volgend jaar ophoudt te bestaan. In de loop der jaren heb ik diverse (latere) Sky-renners mogen interviewen. Vrijdagmiddag en avond ben ik in Lierop als ceremoniemeester actief bij het afscheid van de plaatselijke huisarts Ferd Raaijmakers. Toen hij als beginnend huisarts in mijn geboortedorp neerstreek heb ik gevraagd of hij als ronde-arts in de Dr Pepper Race wilde fungeren. Zondag kunnen de jeugdrenners en rensters opnieuw naar mijn commentaar luisteren bij de cyclocross in het “wielernest” Oploo. Naar aanleiding van een eerdere oproep van onze districtsconsul om het aantal speakers in onze regio uit te kunnen breiden heeft zich een jonge atletiekspeaker gemeld die mij zondag gaat assisteren.