Zojuist teruggekeerd van een voorbereidend gesprek voor de komende teampresentatie met de bevlogen voorzitter van het Snelle-Wiel-Bestronics volgt hier weer een terugblik op mijn laatste veldritweekend van deze winter. Dat vond onder prachtige weersomstandigheden plaats op zo’n 50 kilometer van mijn woonplaats in het Belgische Hechtel-Eksel. Vorig jaar was ik als speaker alleen op de eerste dag aanwezig bij de “Agter de Bergcross.” Dit jaar had mede-organisator Brecht Toelen mij voor het hele weekend vastgelegd. Met op zaterdag naast de promotieveldrit en de wedstrijden voor de miniemen (de jongste jeugd) ook aandacht voor de voorlaatste manche van de Total-G-Supporterstrofee voor veldrijders met een beperking. Ik heb opnieuw genoten van hun strijdlust en hun onbevangenheid op het podium. Je ziet daarnaast bij de veldritten voor de jeugd ook een aantal opmerkelijke verschillen tussen de beide buurlanden: bij onze zuiderburen een gedisciplineerde start, een minuut die in België korter duurt dan bij ons en (op het einde van het seizoen) heel veel jongens maar betrekkelijk weinig meisjes aan de start. Na een gezonde nachtrust mocht ik me zondag in alle vroegte weer in de “groene gemeente” Hechtel-Eksel melden voor de tweede dag. Ook bij de aspiranten (12-14 jaar) en de seniorencategorieën stonden er zondag weinig landgenoten van mij aan het vertrek. Omdat het geluid dit weekend verzorgd werd door Peters Geluidtechniek Nederland was mijn stemgeluid in de Hechtelse Duinen uitstekend te horen. Uit de reacties van een aantal toeschouwers (van de 1500!) begreep ik dat mijn presentatiestijl bij onze zuiderburen gewaardeerd werd. Uiteraard wil ik de organisatie Start-Box.Be bedanken voor de gastvrije ontvangst en de prima verzorging. Speciaal de familie Toelen! Dat deed me ook weer denken aan de tijd dat we in de beginjaren van de “Toer dur Lierup” met ons eigen gezin organisatorisch druk in de weer waren. Dankzij mijn “hoffotografen” Luc Wilms, Vic Geerlings, Wouter Toelen en filmer Joram Peters kan ik hierbij een kleine selectie van de beelden van de vierde “Agter de Bergcross” laten zien.
In de periode rond “Vasteloavend” zat ik vroeger aan het radiotoestel gekluisterd om via de ROZ samen met mijn vader naar legendarische buutreedners als Pierre Cnoops te kunnen luisteren, krijg ik kippenvel als ik het nummer “Bloasmuziek” van Gé Reinders voorbij hoor komen, kan ik intens genieten van de culinaire hoogstandjes uit deze provincie: de vlaai (standaard: twee stukken) en de friet met “zoervleisj”, kwam ik jarenlang regelmatig in Heitse, bezocht ik concerten van Rowwen Hèze tot het moment waarop oud-leerlingen het leuk vonden om mij voor de tweede keer te “dopen” (nu met een glas bier), ben ik een groot fan van de profs uit de provincie van het bronsgroen eikenhout, woon ik op wandelafstand (7 kilometer) van de provinciegrens, heb zelfs een broer die naar deze provincie geëmigreerd is en kijk ik dagelijks naar de regionale omroep met als persoonlijke favoriet Òngerwaeg. Limburg dus! Nooit eerder had ik zoveel Limburgse wegwedstrijden van de (inter)nationale wielerkalender op mijn programma staan als dit jaar. Een grote eer vind ik mijn aanstelling voor de Amstel Gold Race. Op Tweede Paasdag mag ik (als opvolger van één van mijn grote voorbeelden als speaker Kees Maas) de mannen-en vrouweneditie van commentaar voorzien. Ik mocht er vorig jaar al een beetje van proeven toen ik collega Jan Peeters op het laatste moment verving als omroeper in de geluidswagen. Toen ik eind jaren zestig nog als puber tijdens de start van de Amstel in Helmond met de nodige schroom toenmalige toppers als Eddy Merckx, Walter Godefroot en Franco Balmanion om een handtekening vroeg kon ik niet vermoeden dat ik een halve eeuw(!) later bij de AGR de micro zou mogen hanteren. Mijn “Limburgse” wegseizoen start enkele weken eerder al op de eerste zaterdag van april met de Volta Limburg Classic (de voormalige Hel van het Mergelland). Met een uitbreiding naar maar liefst 43 beklimmingen. Bij de verdeling van de Topcompetitiewedstrijden heb ik de keuze laten vallen op de Ronde van Limburg en de tijdrit op de Camerig. Ook hoop ik er voor de derde keer bij te zijn als tijdens het Pinksterweekend de Hammer Series in Limburg verreden worden. Twee jaar geleden was ik er microfonist toen eerstejaars junior Remco Evenepoel de Residence Valkenburg Klim Classic won. Ook voor de editie van dit jaar ben ik door de organisatie gevraagd. Dat is ook het geval voor de meerdaagse Watersley Ladies Challenge in september waarbij de jonge talentvolle wielrensters in actie komen als laatste test voor het WK. Tot zover mijn eerste vooruitblik op het komende wegseizoen. Volgende week een ode aan Groningen! Toen ik daar begin deze eeuw speaker was in de Henk Vos Memorial werd mijn tongval door de organisatie direct geassocieerd met het Limburgse dialect…
In voorgaande jaren ben ik door het bestuur van wielervereniging Schijndel regelmatig gevraagd hun jaarlijkse contactavond te presenteren. Gisteren werd deze jaarlijkse traditie gecombineerd met de teampresentatie van alle KNWU-licentiehouders in het nieuwe zwart-rode clubshirt in een bomvolle theaterzaal van cultureel centrum ‘”t Spectrum” in het wielerdorp. Bij binnenkomst in de foyer werd ik direct overrompeld door de professionele aankleding en de gezellige drukte. Met de ploegenvoorstelling van o.a. de jeugdrenners zag je ook dat niet alleen de ouders maar bijvoorbeeld ook de opa’s en oma’s en broertjes en zusjes erbij waren. Samen met voorzitter Ine de Kort (teruggekeerd van een trip naar Australië waar ze ook zoon Koen in een criterium in actie zag) mochten we het programma openen. Na het bedanken van de sponsors en het tekenen van de nieuwe sponsorcontracten (voor een periode van drie jaar) werden de diverse groepen aan het publiek voorgesteld via een lange trap. De organisatoren hadden mij vooraf laten weten welke wielrenners(-sters) ik kon interviewen. Dat maakt het wat gemakkelijker omdat je dan natuurlijk vaak de “praters” aan de micro krijgt. Ook de verschillende begeleiders en ploegleiders mochten hun wielerplannen voor het komende wielerjaar ontvouwen. Na het huldigen van de medaillewinnaars van het afgelopen seizoen mocht jeugdrenner Robin Pricken de “Kei van Schijndel” in ontvangst nemen. Zichtbaar verrast was ploegleider Angelo van Melis toen hij de “Michel Schellekens Trofee” kreeg uitgereikt. De ex-renner is de gedreven “kartrekker” achter het opleidingsteam voor nieuwelingen-meisjes en junioren-vrouwen. Uniek was ook de groepsfoto die gemaakt werd toen de bezoekers naar het pleincafé waren vertrokken en de renners en rensters in de vuurrode tribunestoelen plaats mochten nemen. Zoals gebruikelijk werden we weer gastvrij ontvangen door de wielervereniging. Waarvoor onze dank! Op zondag 10 maart vertrekken we weer richting Schijndel voor de Grote Prijs Jozon: de opening van het wegseizoen in onze regio.
Nadat ik vrijdagochtend in het crematorium van Heeze afscheid genomen had van mijn neef André van Horik (met toepasselijke Nederbeatmuziek uit de zestiger jaren en mooie woorden) kon ik bij thuiskomst mijn gedachten weer wat verzetten met de voorbereidingen voor de ploegenvoorstelling van de Veldhovense wielerclub Tempo. In alle vroegte had ik ’s morgens het draaiboek en de lijst van de licentiehouders ontvangen. Drie jaar geleden vond de ploegenvoorstelling eveneens plaats in het pand van hoofdsponsor Hoppenbrouwers Techniek in Udenhout waar directeur Henny de Haas de scepter zwaait. Tijdens de teampresentatie werd ook de andere (nieuwe) hoofdsponsor voorgesteld: VIRO. Het toeval wil dat ik de financieel directeur van het internationaal opererende ingenieursbureau vorige zomer al bij de Markelose wielerronde had ontmoet (verreden in het kader van de VIRO Criterium Cup in Twente). De aankleding en catering waren gisterenavond prima geregeld door “regisseur” André ten Boske. De meeste aandacht ging uit naar de brede selectie elite en beloften. Vooral deze categorie heeft binnen de wielerclub flinke uitbreiding gekregen. Niet alleen de renners maar ook ploegleider Hans Baudoin en manager Henk Wintermans spraken hun ambities voor het komende wielerjaar uit. Daarbij is ook een speciale rol weggelegd voor Jasper de Laat. De coureur uit Moergestel heeft gekozen voor zijn maatschappelijke carrière nadat een vast profcontract na zijn stageperiode bij het procontinentale team Wanty-Gobert uitbleef. Als voorzitter van het Belisol Kempenklassement ben ik blij hem weer in de Kempische kermiskoersen in actie te kunnen zien. De komende jaren verschijnt het team onder de naam Hoppenbrouwers-VIRO (of is het toch VIRO-Hoppenbrouwers?) in het wielerpeloton. Ik heb een keuze gemaakt uit het grote aanbod aan foto’s van hoffotograaf Theo van Sambeek. Vanavond staat de laatste van drie teampresentaties in vijf dagen op het programma in Schijndel waar de nieuwe kleding (en het rennerskorps) wordt gepresenteerd van de plaatselijke wielerclub. De voorbereidingen start ik zodadelijk. Op deze zaterdagmiddag kan ik dat mooi combineren door met een schuin oog de Krawatencross in Lille(B) op TV via Sporza te volgen. Bij de vrouwen zal hier ongetwijfeld Lizzy Witlox in het vernieuwde clubshirt van Tempo te zien zijn.
Met drie ploegenvoorstellingen en twee ouderavonden op mijn werk is het voor mij deze week een hele uitdaging om de voorbereiding en de uitvoering hiervan gladjes te laten verlopen. Gisterenavond mocht ik opnieuw de microfoon hanteren tijdens de teampresentatie van het Alecto Cycling Team. Een dag eerder was ik al op het bedrijf van Hesdo in Den Bosch geweest om het draaiboek door te nemen. Nog professioneler dan vorig jaar was het grote magazijn ingericht als locatie voor de ploegenpresentatie. De directeur van Hesdo Harry Kemps en John Burgmans (samen met broer Huub en toenmalig sponsor Babydump grondlegger van het team) openden klokslag half acht het programma. Een jaar eerder dacht één van de aanwezige gasten nog dat Harry en ik dezelfde persoon waren… Mijn eerste gast aan de micro was de onlangs met de actieve wedstrijdsport gestopte Stef Clement. Een aangename gesprekspartner die ook het beruchte “zwarte gat” na een geslaagde wielercarrière aan bod liet komen. Een aantal van zijn opmerkingen hoorden we terug tijdens de lezing van de algemeen directeur van PSV Toon Gerbrands. Ook tijdens zijn betoog was er een aandachtig luisterpubliek. Persoonlijk vond ik de niet voorbereide presentatie van de manager van het Alecto Cycling Team Piet Rooijakkers een verademing. De oud-prof stelde het begeleidingsteam (de werkers achter de schermen) voor. Tenslotte kreeg ik de gelegenheid om de negen coureurs van het team aan het publiek voor te stellen. Ze lieten allemaal horen over de nodige ambities te beschikken, waarbij meerdere keren de Topcompetitie voorbij kwam. Dankzij wielerfotograaf Peter van Rooij kunnen we ook laten zien hoe het er gisterenavond aan toe ging. Komend weekend krijg ik de gelegenheid om de renners en rensters van TWC Tempo-Hoppenbrouwers en een dag later het keurkorps van WV Schijndel voor te stellen. Tussen alle drukte in ben ik eind deze week aanwezig bij de crematie van mijn neef André van Horik (66) die afgelopen weekend overleed. Eén van mijn neven die ook de wielersport met veel belangstelling volgde en regelmatig op mijn Facebookstukjes reageerde. De familie wensen we heel veel sterkte toe!
