Het jaar 2020 is voor mij ook op ander gebied dan Corona een gedenkwaardig jaar. Met een wel heel speciaal jubileum. Het is namelijk 59 jaar geleden dat ik als kleuter voor het eerst een brilletje op mijn neus geduwd kreeg. Ik ben sindsdien altijd brildrager gebleven, al zijn de monturen in de loop der jaren natuurlijk wel veranderd. In de fotocollage kan ik dat mooi laten zien. De laatste twee foto’s onderaan rechts zijn overigens met dezelfde bril in verschillende kleuren. Toen ik namelijk vijf jaar geleden bij de opticien een nieuwe designbril kocht( met carbonpootjes!) ging ik er niet van uit dat het montuur van kleur zou veranderen: van zwart naar bruin en tenslotte naar oranje. Ik heb daar niet zoveel aandacht aan besteed omdat ik regelmatig de vraag kreeg of ik een nieuwe bril had. Niet dus! Toen ik merkte dat het lezen van de krant moeizamer verliep ben ik eind vorige maand naar dezelfde opticien gegaan voor een oogmeting en een nieuwe bril. Ook zij konden de wonderbaarlijke kleurverandering niet verklaren. Ik ben redelijk hardleers op brilgebied want mijn nieuwe (zwarte) brilmontuur is gemaakt van steen en hout. Mochten jullie opmerken dat mijn bril een bruin montuur heeft gekregen graag even aan mij doorgeven… Mijn ultieme “brillendroom” is om mijn eerste brilletje nog eens in een volwassenuitvoering te kunnen aanschaffen. Mijn stukjes op Facebook hebben vooral een link met mijn wielerpassie. Dus om dan toch in wielersferen te blijven… Zonder bril is mijn wielersportverslaggeving echt verleden tijd!
VERVOLG CORONA-BLOGS
Tijdens de eerste Coronagolf dit voorjaar heb ik een gedeelte van mijn plotseling ontstane vrije tijd besteed aan het schrijven van een dagelijkse Coronablog. Begin juli, toen de wegwedstrijden langzaam werden opgestart, ben ik na 67 afleveringen daarmee gestopt. Nu de tweede golf er is en het veldritseizoen in ons land al “afgebroken” wordt voordat het echt gestart is, ga ik daar morgen weer mee beginnen. Met de rubrieken van toen zoals de “Tien van Rien”, “Retro Rien”, de “Pedaalridders van de Peel” en terugblikken op mijn jaren als wielerspeaker. Maar ook kijk ik vanaf morgen terug op enkele opmerkelijke persoonlijke jubilea in 2020. Te beginnen met mijn brillenverzameling. Teksten over het Coronavirus zullen jullie niet aantreffen. Zoals ik al eerder geschreven heb behoor ik niet tot de 17 miljoen virologen in ons land: ik heb hier namelijk geen verstand van! Natuurlijk heb ik wel een mening hierover maar vind niet dat ik daar Facebook voor moet gebruiken/misbruiken.
Na de bekendmaking van de strengere Covidmaatregelen in ons land (de gedeeltelijke lockdown) heb ik te horen gekregen dat de Kleebergcross van Mechelen zaterdag helaas geen doorgang kan vinden. Heel erg jammer! Een organisatie die ook goede contacten onderhoudt met de organisatoren van de Agter de Bergcross in het Belgische Hechtel-Eksel waar ik zondag de microfoon mag hanteren. Het invullen van een speciaal “Passenger-Locatorformulier” en een mogelijke quarantaine voor lief nemend. Dat betekent ook dat ik de “Hoogmis van het Vlaamse wielrennen” pas ’s avonds op TV kan bekijken. De organisatie van de cyclocross in Heeswijk-Dinther op 1 november heeft mij laten weten dat zij eveneens niet mogen organiseren. Het is nog vol spanning afwachten of het EK veldrijden in het eerste “volle” weekend van november, op het voor publiek geheel afgesloten terrein van het Autotron in Rosmalen, mag worden verreden. Met vragen als hoe de veiligheidsregio zal reageren en of de Europese titelstrijd als een wedstrijd of als een evenement wordt aangemerkt? Spannende tijden ook voor deze organisatoren…
OP WEG NAAR EEN ONVOORSPELBAAR VELDRITSEIZOEN
Na het wegvallen van het NCK en de Amstel Gold Race is mijn wegseizoen als speaker nog korter geworden dan ik al gedacht had. Dat houdt voor mij in dat ik na het korte intermezzo met het mountainbiken op Watersley (het NK) me kan gaan richten op het veldrijden. Tenminste als het Coronavirus ons deze veldritwinter met rust laat. Gisterenavond tijdens de teampresentatie van het Parkhotel Valkenburg-ZZPR.NL-Orange Babies Cycling Team heb ik het bewust niet gehad over de onzekerheden over het doorgang vinden van (inter)nationale veldritten. Het groeiend aantal besmettingen hangt als een zwaard van Damocles boven de cyclocrossen in ons land. Inmiddels zijn de afgelopen weken al een zestal nationale veldritten van de KNWU-kalender verdwenen. Toch proberen we het van de positieve kant te zien. Want, zonder publiek, wordt er toch nog op diverse plaatsen gefietst.
Volgende week zondag komt de jeugd voor de eerste keer dit seizoen in actie op de veldritfiets in de Jos van der Vleuten-cross op het clubparkoers van Buitenlust in Helmond. Voor mij een “thuiswedstrijd” als microfonist (mèt KNWU-mondkapje), waar per wielergezin maar één begeleider wordt toegelaten. Een week later staat voor mij een dubbel weekend op het programma met op zaterdag 17 oktober de Kleebergcross in Mechelen en op zondag de Agter de Bergcross in het Belgische Hechtel-Eksel. Doordat ons land oranje en rood “kleurt” bestaat de kans dat ik na mijn uitstapje bij onze zuiderburen in quarantaine moet door de strenge regelgeving. Ik heb het er graag voor over…
Op de eerste zondag van november ben ik gevraagd om de cyclocross van Heeswijk-Dinther van commentaar te voorzien. Op zaterdag 7 en zondag 8 november sta ik aan de micro als in Rosmalen gestreden wordt om de Europese veldrittitels. Ook hier zonder publiek. De districtsconsul heeft mij ook voor de laatste zaterdag van deze maand opgesteld voor de jaarlijkse Pietencross op het clubparkoers van TWC de Kempen in Dommelen.
In december hoop ik in actie te kunnen komen voor de GP Destil in Moergestel en de jeugdveldrit van Oploo op het motorcrosscircuit van Overloon. Op mijn voorlopige kalender staan vervolgens in januari nog de GP Groenendaal in Sint-Michielsgestel en het NK in Zaltbommel vermeld. We gaan er vanuit dat we dit veldritseizoen in februari weer in Hechtel-Eksel(B) kunnen afsluiten. Kortom, een “veelbelovende” cyclocrosskalender van hoop. Maar niet zonder vrees…
(De foto is gemaakt tijdens de GP van Brabant in Den Bosch in 2014 toen er nog toeschouwers achter de dranghekken mochten staan. Voor de huidige tijd een toepasselijk onderschrift: “van de regen in de drup”….)
AFGELASTINGEN DOOR STRENGERE CORONAMAATREGELEN: GEEN AMSTEL GOLD RACE!
Nog heel vaak gaan mijn gedachten terug naar de Amstel Gold Race van vorig jaar. Als klein jongetje droomde ik ervan om ooit eens “naast” het podium van deze klassieker te mogen staan als omroeper. Mijn debuut als speaker bij de aankomst in 2019 overtrof mijn stoutste verwachtingen door de magistrale overwinning van Mathieu van der Poel. Dit voorjaar vond ik het al heel erg dat er door Covid-19 geen wielerwedstrijden doorgang konden vinden. Maar er was hoop toen de nieuwe kalender voor het najaar werd samengesteld en de Amstel Gold Race een nieuwe datum kreeg in oktober. Tijdens het “Wielerfestival Cauberg” op de eerste zaterdag van september heb ik met Roy Packbier van de organisatie nog uitgebreid gesproken over de mogelijke aanpassingen aan de wielerklassieker om “de Amstel” Coronaproof te maken. Maandagavond tijdens de persconferentie van onze premier werd duidelijk dat de Coronamaatregelen flink zouden worden aangescherpt. “Er mag geen publiek aanwezig zijn bij sportevenementen”. Toen zag ook ik de bui al hangen. Want om eerlijk te zijn heb ik dit jaar nog nooit een wielerwedstrijd op TV gezien waar geen publiek langs het parkoers stond… Ook als er om gevraagd werd. Ik zag vanmiddag een geëmotioneerde Leo van Vliet en ik kan zijn verdriet (en dat van vele andere wielerliefhebbers) volkomen begrijpen. Hopelijk kunnen we volgend jaar toch weer van de Amstel Gold Race genieten. Want stoppen met werken om me volledig op mijn wielerpresentaties te kunnen richten was achteraf misschien toch niet zo’n goed idee…
Ik had voor de komende periode tot dinsdag 20 oktober nog verschillende presentaties in mijn agenda staan. Zojuist is ook bekend geworden dat het Nationale Clubkampioenschap in Dronten is afgelast. Daarvoor zou ik komende zaterdag heel vroeg uit de veren gemoeten hebben. Tot het laatste moment is er door de organisatie van het NCK gezocht naar mogelijkheden om aan alle strikte eisen te voldoen. Een enorme teleurstelling voor de bijna 1200 deelnemers maar gezien de nieuwste COVID-19 ontwikkelingen was ook dit besluit onafwendbaar.
Na een reeks verdrietige berichten heb ik ook een persoonlijke “overwinning” geboekt. Na jarenlang in de achterhoede te hebben meegedraaid sta ik aan de leiding van het Somerense Wielerspel. In februari heb ik mijn voorkeurlijstje ingediend (rekening houdend met het puntentotaal van de geselecteerde renners) en door het WK heb ik nu veertig Somerense (en Lieropse) wielerkenners in het klassement achter me staan. De kans dat ik daar blijf staan wordt natuurlijk groter naarmate er meer wedstrijden worden afgelast…
(De foto is vorig jaar tijdens de Amstel Gold Race bij de finish gemaakt toen er nog geen publiek aanwezig was…)
We gebruiken onder andere analytische cookies om ons websiteverkeer geanonimiseerd te analyseren, zodat we functionaliteit en effectiviteit kunnen aanpassen.
Meer informatie over de verwerkte gegevens kunt u lezen in ons privacybeleid.
