Foto
Foto
Foto

DONDERDAG 22 APRIL 20.00 UUR PRESENTATIE LIVESTREAM NK VELDRIJDEN.

Begin 2018 organiseerden een aantal wielervrienden uit Zaltbommel (actief in het bedrijfsleven) voor het eerst de “Uiterwaardencross” maar moesten toen in verband met de hoge waterstand van de Waal uitwijken naar de “Kindertuin.” Negen maanden later stond de tweede editie al op de nationale KNWU-veldritkalender. Ik was er toen opnieuw bij als speaker en was aangenaam verrast door de strakke aankleding van de reclamespandoeken en het schitterende parkoers aan de Waalkade. Met zo’n beetje alle ingrediënten die een cyclocross tot een succes maken: het parkoers voerde de deelnemers over het gras en het zand van de uiterwaarden, met beklimmingen, afdalingen, een trap en een start-en finishstraat over de kasseien.

 

Het succes van de eerste edities zorgde ervoor dat de organisatoren dit jaar van de KNWU de mogelijkheid kregen om het NK veldrijden te organiseren. Helaas gooiden de strenge Coronamaatregelen van begin januari roet in het eten. Ook dit onderwerp komt aan bod tijdens de livestream die morgen, donderdag 22 april, te bekijken is via het Youtube-kanaal van het Plieger NK Veldrijden. Na drie betrekkelijke “rustdagen” mag ik weer in actie komen als wielerpresentator. In de TV-studio van Unlimited Sound & Vision interview ik de tafelgasten Maarten Ducrot (ambassadeur van de organisatie), Ad van Grootel (veldritcoördinator KNWU), Robert Schimmer (voorzitter Stichting Cyclocross Zaltbommel) en hoofdsponsor Plieger. We praten o.a. over het effect van Corona op de koers, de stand van zaken vandaag in de wielersport en uiteraard ook over het Plieger NK Veldrijden 2022 in het eerste weekend van januari. De uitzending is tussen 20.00 uur en 21.00 uur te volgen via de volgende link: https://www.youtube.com/channel/UCTv57GnWgbU299_0IoP1khw

TERUGBLIK OP AMSTEL GOLD RACE IN CORONATIJD.

Op de “Raceday after” plaatsen we een persoonlijke terugblik op die gedenkwaardige editie van de Amstel Gold Race. Na mijn voorbereidingen van vorige week (van alle deelnemers en deelneemsters een overzicht op papier van hun belangrijkste wielerprestaties) was het zaterdag eindelijk zover: bij aankomst in Valkenburg werd ik direct onderworpen aan een Covid19-test. Gelukkig met goed gevolg, zodat we weer verder konden met de voorbereidingen. Samen met collega-speaker Richard Vermeeren gingen we ons eerst oriënteren bij de startlocatie en de omgeving van de aankomstlijn om alvast de sfeer te proeven. Na een korte jurybijeenkomst zochten we ons hotel op waar we met het oog op de Coronamaatregelen voor de verandering eens op de hotelkamer mochten dineren en ontbijten. Gelukkig gaf de zelf geformeerde “speakersbubbel” nog wel gelegenheid om toch nog een gezellige avond vóóraf te hebben.
Op zondagochtend stond ik al om half zes naast mijn bed omdat we om uiterlijk zeven uur op de startlocatie (het parkeerterrein bij het Casino) aanwezig moesten zijn voor de teampresentatie van de vrouwen. Als Brabander vond ik het leuk om de zes Limburgse deelneemsters met een speciale “koosnaam” aan te kondigen. In de bezemwagen werd ik vervolgens “gedropt” bij de finish om daar verder te kunnen gaan met mijn presentatie. Ondanks de bijzonder strenge Covidmaatregelen was er toch nog publiek tegenover de juryruimte. De wielervrienden Maik en Bas waren namelijk de gelukkigen die via een actie op de sociale media op de wedstrijddag verwend werden met een VIP-behandeling in een “glazen kooi” die als huiskamer was ingericht. Dankzij een groot scherm vóór mij kon ik voor de verslaggeving van de wedstrijd voor het tweekoppige “publiek” de hele koers goed volgen. Na de Ladies Edition- die gewonnen werd door de Koningin van de Cauberg Marianne Vos-kwam ook Richard mij vergezellen in een Coronaproof compartiment van de jurytrailer van ‘Eurotech Sports & Events.” Samen hebben we geprobeerd om die extra wielersfeer van de “Amstel” toch over te brengen met als toetje diverse toeristische tips van mijn Haagse collega met Limburgse “roots.” Nadat mijn andere collega’s uitsluitsel hadden gegeven over de sprintuitslag van de profs vond de huldiging plaats. In de coulissen van de podiumtrailer heb ik het met winnaar Wout van Aert ook nog even gehad over zijn eerdere overwinningen in Valkenburg in het veld en met de “eervolle tweede” Tom Pidcock over zijn ritzege als junior in de Acht van Bladel.
Na ruim tien uur bijna onafgebroken aan het woord te zijn geweest (en daarvóór zes maanden vrijwel niet) was ik, zoals dat in wielertermen heet, helemaal “uitgewoond.” Met heel veel voldoening kijk ik terug op deze (hopelijk enige) publieksloze Amstel Gold Race. Ook met veel bewondering en complimenten aan het adres van koersdirecteur Leo van Vliet (een kwart eeuw koersdirecteur) en Roy Packbier met zijn team van The PEPr Company! Zij hebben er in het vóórtraject alles aan gedaan om Nederlands belangrijkste wielerwedstrijd doorgang te kunnen laten vinden. Daarom heb ik me ook gestoord aan negatieve reacties bijvoorbeeld over het aangepaste parkoers dat al eerder bewezen had ook WK-waardig te zijn. Dit was de enige manier om in deze barre Coronatijden de Amstel Gold Race te kunnen laten verrijden. En ik hoop dat de kijkers voor de buis zich ook vermaakt hebben. Zoals een oude wielerspreuk luidt “de coureurs maken de koers” en die hebben dat zondag in het Zuiden ook laten zien!
Fototeksten (klik op de foto voor vergroting) 
Bovenste rij v.l.n.r.
-De huldiging van de profs in de Amstel Gold Race. (Foto: George Deswijzen jr.)
-Samen met collega Richard Vermeeren op de foto. (Foto: Victoria Dalle)
-Een beeld van de huldiging bij de vrouwen met v.l.n.r. Annemiek van Vleuten, winnares Marianne Vos en Demi Vollering. (Foto: Victoria Dalle)
-De finish bij de profs vanuit een andere gezichtshoek. Vanuit de jury-unit verzorg ik het finishverslag.(Foto: Ger De Loo)
-Samen met Wim Noorman van Eurotech Sports and Events op de foto. Een hernieuwde kennismaking met de vroegere clubsponsor van wielerclub Buitenlust. (Foto: Victoria Dalle)
Onderste rij v.l.n.r.
-Een blik op de “huiskamer” van afgelopen zondag die speciaal was ingericht voor het tweekoppige publiek bij de finish. (Foto: Ger De Loo)
-Vóóraanzicht van de huldiging bij de profs. Koersdirecteur Leo van Vliet in actie als wielerfotograaf. (Foto: Victoria Dalle)
-Ik ben sinds zondag de trotse bezitter van een uniek collectors-item: een mondkapje van de enige Amstel Gold Race in een jaar waarin dit nog verplicht was… De glazen en het flesje Amstel Radler had ik al. (Foto: Hans Coenjaerds)
-Weinig tot geen respons als ik oproep tot applaus… Wat mis ik het publiek! Je kunt niet verwachten dat de fotografen tijdens hun werk ook nog hun handen op elkaar brengen om te applaudisseren. (Foto: Victoria Dalle)
-Op het grote scherm kon ik de wedstrijden goed volgen. Een aantal medewerkers nemen een kijkje bij de doorkomst van de vrouwen. (Foto: Lambrix)

NA EEN HALF JAAR WEER EENS AAN DE MICRO: IN DE AMSTEL GOLD RACE.

Het was één van mijn jongensdromen toen ik in het midden van de jaren zeventig voor het eerst een microfoon hanteerde in de “Toer dur Lierup” voor de schooljeugd bij ons in het dorp: later nog eens aan de micro mogen staan bij de Amstel Gold Race! Als tiener had ik met pen en schrijfblok bij de start van de klassieker in Helmond gestaan om met bevende handen handtekeningen te vragen aan “Toppers van toen” zoals Eddy Merckx, Frans Verbeeck, Walter Godefroot en Felice Gimondi. Ik heb veel bewaard uit die tijd, maar juist die unieke handtekeningen zijn na enkele verhuizingen zoek geraakt. Drie jaar geleden mocht ik op het laatste moment in de Amstel Gold Race mijn gewaardeerde collega Jan Peeters vervangen en zijn plaats voorin de geluidswagen innemen. Een jaar later werd ik officieel door de KNWU opgesteld om bij de finish het wedstrijdverslag te verzorgen. Met bij de profs de meest beklijvende finale ooit en een schor geschreeuwde stem. Die finale kreeg nog een extra dimensie door de “beats” van DJ Marvin en de speciaal voor die gelegenheid gecomponeerde “leader”. En door de uitzinnige menigte tegenover het juryverhoog!
De Coronacrisis zorgde ervoor dat ik vorig jaar twee keer in de starthouding heb gestaan, maar de “Amstel” telkens geen doorgang vond. Na bijna zes maanden de microfoon noodgedwongen opgeborgen te hebben (het EK cyclocross in Rosmalen was mijn laatste wielerwedstrijd tot nu toe) mag ik aanstaande zondag mijn favoriete hobby eindelijk weer uitoefenen. Een lange dag die ’s morgens om zeven uur begint met de presentatie van de vrouwenploegen (voor de persfotografen) en vóór zes uur ’s avonds eindigt met de finale van de profs. Zoals bekend zonder publiek op een afgesloten parkoers. En voor al die gedwongen thuisblijvers gelukkig wel te volgen via TV of het internet. Samen met collega Richard Vermeeren (in 2013 tijdens de Steenselse wielerronde nog mijn stagiair) sta ik aan de micro. We hebben afgesproken dat we gewoon weer zullen presenteren alsof er duizenden dolenthousiaste toeschouwers langs het parkoers staan. Want dat dàt deze zomer weer zou kunnen (“de terugkeer naar het oude normaal”) is nu na bijna vijftig jaar ook weer een wielerdroom…
(Met dank aan Martin Beumkes voor de foto)

We gebruiken onder andere analytische cookies om ons websiteverkeer geanonimiseerd te analyseren, zodat we functionaliteit en effectiviteit kunnen aanpassen.
Meer informatie over de verwerkte gegevens kunt u lezen in ons privacybeleid.

[X] Ik ga akkoord met bovengenoemd privacybeleid