CORONA-BLOG 1: EMOTIONEEL PAASWEEKEND
Het is een Paasweekend in een jaar dat altijd in mijn geheugen blijft gegrift. Gisteren, op Paaszaterdag, hebben we met ons gezin op gepaste en emotionele wijze afscheid genomen van ons mam in de monumentale Koepelkerk van Lierop. Bescheiden zoals ons mam ook was. Ik heb het geluk deel uit te mogen maken van een groot gezin dat elkaar houvast biedt in deze moeilijke periode. Bedankt voor de vele honderden condoleances die we mochten ontvangen: persoonlijk, via de telefoon, mail, post of sociale media. Dat heeft me bijzonder geraakt. Het is natuurlijk een understatement. “Je moet weer verder.” Maar in de huidige 1,5 meter-samenleving is dat niet eenvoudig. Dan is het schrijven van deze bijdrage ook een stukje rouwverwerking.
De Paasweekends stonden bij mij vijftig jaar lang vooral in het teken van het wielrennen. Vandaag, Eerste Paasdag, zou het “Vlaamse”wielervoorjaar afgesloten worden met de “Helleklassieker” Parijs-Roubaix. In het verleden zijn we een aantal keren met de broers naar het Noorden van Frankrijk afgereisd om de toppers over de kasseien te zien “dokkeren.” Of anders thuis op de bank kijkend naar de TV-beelden op Sporza en luisterend naar het commentaar van Michel en José. Ik mis het. Wat zou ik vanmiddag opgeveerd zijn van mijn bank als ik het drietal Mathieu van der Poel, Wout van Aert en Mike Teunissen op kop de wielerbaan van Roubaix op had zien draaien. We moeten het helaas met de beelden van vorige jaargangen doen.
Morgen, Tweede Paasdag, zou ik normaal gesproken in niet Corona-tijden, de microfoon gehanteerd hebben in de traditionele “Grote Ronde van Gerwen”. De klassieker onder de criteriums. Waar de organisator er op stond om (als enige organisator in het land) enkele dagen vooraf het programmaboekje persoonlijk te komen afgeven. Het zou ook de eerste wedstrijd geweest zijn van de jubileumuitgave van het Belisol Eindhoven Kempenklassement. De 25e editie van dit klassement zou een heel speciale worden met uitbreidingen van wielerrondes buiten de Kempenregio (Lieshout en Ospel), nieuwe criteria(Oerle en ’t Loo) en ook voor de jongere categorieën een apart overkoepelend klassement.
Maar als ik lees en hoor dat de deskundigen bij het verdwijnen van het Corona-virus eerder aan een kwestie van jaren dan van maanden denken, ben ik bang voor de toekomst van mijn geliefde sport. Eigenlijk is dat maar een bijzaak. Niets is namelijk belangrijker dan de gezondheid van iedereen: van jong en oud! Jullie zijn van mij gewend dat ik vooral stukjes schrijf met een positieve inhoud. Dat komt ongetwijfeld weer…Tenslotte wens ik jullie allemaal Prettige Paasdagen onder een aangenaam Lentezonnetje!
