CORONA-BLOG 20: HERINNERINGEN AAN HET POSTELPLEIN.
Als geboren en getogen Lieroppenaar had ik al snel “d’n aard” toen ik ruim een kwart eeuw geleden naar Someren verhuisde. Dat kwam natuurlijk ook omdat opa en oma Sonnemans in “Zummere” woonden. Het dorp was al een beetje mijn tweede “thuis”. Op zondagmiddag kwam ik als kind dan ook wel eens op het Postelplein waar de houten frietkraam stond waar ik kon genieten van dat frietje (met piccalilly) en de meest populaire snack in die jaren het knakworstje. En waar later na mijn verhuizing de wekelijkse bezoeken aan de frietkraam van Hennie Vermeulen vaak verrassende gesprekken en ontmoetingen opleverde. Als de “Omloop der Peel” was gefinished zag ik de coureurs vanaf het plein de Floreffestraat uitrijden. Voor mij is het plein vooral de plek geweest waar ik heel wat jaren mijn auto geparkeerd heb. Met een speciaal parkeerbewijs achter de voorruit. Na de uitvaart van mijn moeder heb ik mijn auto aan een gezinslid uitgeleend omdat ik de auto op dit moment niet meer nodig heb. Niet voor de wielerpresentaties binnen en (vooral) buiten en niet voor mijn werk. In deze Corona-tijden een herinnering in beeld aan het Postelplein zoals het vroeger was…
