CORONA-BLOG 97: VERBORGEN KERSTAGENDA
Terwijl ik voor mijn dagelijkse portie beweging voor de verandering eens over de natte zandpaden van de Strabrechtse Heide wandelde, moest ik onwillekeurig terug denken aan de drukke Decembermaanden van vroeger. Vierenveertig jaar lang stond deze maand van Sint en Kerst op mijn werk in het teken van verschillende vieringen. De meest warme herinneringen daarbij heb ik aan het Kerstgaladiner dat ik jarenlang op de laatste schooldag vóór de Kerstvakantie met mijn groepen op de Jozefschool in Someren-Eind organiseerde. De schoolverlaters die zelf Braziliaans kookten en bakten en daarnaast ook nog geld ophaalden voor een speciaal sociaal project voor kansarme kinderen in het Braziliaanse Itauna. Ik ben zelf in Brazilië een kijkje gaan nemen wat er met het opgehaalde geld gerealiseerd was. Zelfs het Jeugdjournaal besteedde aandacht aan de actie. Ook de andere Kerstvieringen waren elk jaar een feest. Daarom is het ook jammer dat in sommige basisscholen de Kerstviering dit jaar niet doorging omdat ze plotseling de deuren moesten sluiten.
In voorgaande jaren besteedde ik de relatieve rust van de Kerstvakantie ook aan de opmaak van een persoonlijke jaaragenda. Met wielerfoto’s uit mijn archief. Het afgelopen jaar zijn een kleine honderd afspraken met wielerpresentaties met een rode streep doorgekrast. Voor het nieuwe jaar heb ik besloten geen papieren versie van een eigen jaaragenda meer te bestellen. En daarmee komt er een einde aan meer dan een halve eeuw aantekeningen in mijn agenda. Dat begon met mijn volgekladde schoolagenda als brugklasser op het Carolus. Wat bleef waren ook de soms voor mij onleesbare aantekeningen. Een heleboel agenda’s heb ik bewaard. Vooral de agenda’s uit de jaren tachtig stonden propvol afspraken. Met diverse bestuursfuncties, een eigen schoolomroep, verschillende wielerorganisaties, als beginnend microfonist en de presentatie van een dagelijks actualiteitenprogramma op de lokale radio is het nu niet meer voor te stellen dat een zestiger als ik zich daarmee nu allemaal nog bezig kan houden. Omdat de wielerfans langs het parkoers mijn stemgeluid het afgelopen jaar hebben moeten missen heb ik mijn blog dit keer ook ingesproken. De foto’s zijn van het Kerstgaladiner in het begin van deze eeuw en mijn laatste Kerstviering op de Vonder. Prettige Kerstdagen en blijf gezond!