Toen ik gisteren tijdens de Volta Limburg Classic vanaf de finishlocatie de Diepstraat in Eijsden in keek moest ik met de nodige nostalgische gevoelens weer denken aan de uitgave van de “Hel van het Mergelland”(de vroegere naam van deze klassieker) in 1982 toen mijn broer Bart (toen nog Engelbert) als eerste de steentjes opdraaide op weg naar de verlossende eindstreep. Hij zou in het zicht van de haven nog ingelopen worden door de winnaar Peter Hofland en de streekfavoriet Leon Nevels. Ongeveer zo’n zelfde situatie was er gisteren bij de manneneditie van de Volta Limburg Classic waar de Zwitser Patrick Müller de Franse coureur Justin Jules met miniem verschil klopte. Het was overigens na de editie van vorig jaar de vierde keer dat ik de micro mocht hanteren in de “helleklassieker” met dit jaar maar liefst 43 beklimmingen. Eerder was dat in 1987 het geval toen Monique de Bruin bij de vrouwen won en in 2000 toen onze oosterbuur Bernd Grabsch de overwinning naar zich toe greep. Ook dit jaar kon ik voor mijn live-verslag gebruik maken van de beelden van L-1, zodat mijn wedstrijdverslag nog actueler kon zijn. Met maar liefst 70 medewerkers die betrokken waren bij de live-uitzending was dat opnieuw een hele klus voor de regionale omroep. Voor mij betekende dat een strakke teampresentatie en een nog strakkere huldiging in verband met de live-uitzending. Iets waar ik geen enkel probleem mee heb! Na afloop spraken we ook nog even met regisseur Martijn Lindenberg (73) die natuurlijk over de nodige ervaring beschikt als het gaat om de regie bij grote TV-produkties. Zowel in de editie bij de vrouwen als bij de mannen was het een trio dat in de finale voorop kwam rijden. Bij de vrouwen klopte de beloftevolle Demi Vollering (Parkhotel Valkenburg) in de eindsprint de Duitse belofte Franziska Koch (Mexx Watersley), terwijl de Noorse Susanne Andersen (Team Sunweb) derde werd. Bij de mannen was het zoals eerder beschreven een adembenemende eindspurt tussen Patrick Müller en Justin Jules, waar de Belg Ben Hermans op de derde plaats strandde. Vóór de start ben ik nog even naar de renners van het Alecto Cycling Team toegelopen om ze (zonder microfoon) een hart onder de riem te steken met de gedachte aan hun ploegmaat Robbert. Tijdens het afsluitende buffet werd ik verrassend vanachter het buffet verwelkomd met “Hallo, meester van Horik.” Met de oud-leerling van mij (van de Jozefschool in Someren-Eind) die al jaren in Eijsden woont heb ik leuke herinneringen aan de schooltijd opgehaald. Iets later dan gebruikelijk keerde ik dan ook later op de avond huiswaarts voor de voorbereidingen voor de wielerronde van Oploo op zondag. Over die wielerronde morgen meer!