Met een schuin oog kijkend naar de TV-beelden van het WK voor de profs in Oostenrijk zit ik achter het toetsenbord voor een terugblik op mijn laatste wegwedstrijd van dit wielerseizoen. Gisterenmorgen stond in al om half zes naast mijn bed om de (verre) reis naar Dronten te ondernemen. Voor het NCK: het Nederlandse Club Kampioenschap. De laatste keer dat ik in Dronten was voor de nationale titelstrijd dateert nog van 1981 toen ik als bestuurslid van wielerclub Buitenlust aanwezig was. Toen ging de Helmondse wielervereniging nog voor de hoofdprijzen. Zij waren er gisteren niet bij. Wel ruim 1200 deelnemers in vijf verschillende categorieën. De organisatoren-De Ijsselstreek- spraken zelfs over een recorddeelname: een toename van 20%. Vroeger was de Meerpaal zelf het vertrekpunt van de ploegentijdrit. Nu vond de start plaats op het Meerpaalplein waar een echt “wielerdorp” te zien was waar de diverse clubs hun laatste voorbereidingen kenden. Het commentaar aan de micro op het startpodium werd verzorgd door mijn collega Dirk Jan Grootkarzijn. Het was voor mij de eerste samenwerking met de enthousiaste speaker uit Oldebroek. Al bleef die samenwerking jammer genoeg beperkt tot het samen presenteren van de huldiging. Mijn “vaste” plek was gisteren in Dronten namelijk in de jurybus van Sportscom in de finishstraat. De club die we na afloop van de lange wielerdag als eerste mochten aankondigen voor de huldiging was de Brabantse WV Schijndel. Zij wonnen het totaalklassement over de vier verschillende categorieën. En dat is natuurlijk een geweldige prestatie van de renners, rensters en begeleiders! Maar (om in Brabant te blijven) ook De Jonge Renner stond weer volgens jarenlange traditie met haar renners op diverse podia. Een echte wielerman in de persoon van Wim van Dongen (de peetvader van de Oosterhoutse wielerclub) mocht eveneens op de podiumwagen plaats nemen omdat hij voor de 50e(!) keer bij een NCK aanwezig was. Er stonden overigens ook diverse profs aan de start die (vaak eenmalig in een wielerjaar) in hun clubtenue de verenigingskleuren hoog hielden. Het toeval wilde dat de ploeg van De Noordwesthoek, juist op het moment dat hun topper Anna van der Breggen meer dan 900 kilometer verderop wereldkampioene werd, over de eindstreep kwam. Ook mijn plaatsgenote Evy Kuijpers stond in Dronten aan de start. Bij thuiskomst zag ik dat ze haar gehoopte plek in een topteam (bij het CCC Women Team van Marianne Vos) eindelijk had gekregen. Ook Evy reed in haar jeugdjaren in de clubkleuren van Buitenlust. Vandaag staat er één lid van mijn vereniging aan het vertrek in Innsbruck: mijn persoonlijke favoriet Wout Poels…
