Zes dagen lang was het Hoge Noorden vorige week voor mij mijn natuurlijke leefomgeving. Na een jaar afwezigheid mocht ik weer de micro hanteren tijdens de Healthy Ageing Tour voor internationale vrouwen. Ons verblijf ’s avonds en ’s nachts was op het vakantiepark Pagedal in Stadskanaal waar zo’n vijfhonderd wielrensters, begeleiders, juryleden en medewerkers waren ondergebracht. Vooral tijdens het ontbijt en het avondeten was het een hele drukte aan het uitstekende buffet. Woensdagmorgen moesten we ons in alle vroegte melden voor de boottocht naar het Duitse waddeneiland Borkum: het grootste Oost-Friese eiland bij onze oosterburen. Het was kouder en winderiger dan in 2017 toen hier de finalerit verreden werd. De Duitse toeristen hebben vooral genoten van mijn collega Jannes Mulder die als een ware spraakwaterval zelfs een beroemdheid als Rudi Carell met meters klopte. Met minder verschil won de Finse Lotta Lepistö de openingsrit en werd meteen ook de eerste leidster in het algemeen klassement. Een dag later werd de etappe van en naar Surhuisterveen verreden. De lokale speaker (en onderwijscollega) Andries Nieuwenhuis stelde me daar aan het publiek voor als de “broer van de floormanager van Guus Meewis.” De Duitse “krachtpatster” Mieke Kröger toonde zich in het Friese wielernest veruit de sterkste en bleek iets beter te kunnen fietsen dan zingen. Op vrijdag stond de rit in Musselkanaal op het programma waar het ook behoorlijk fris was. Kirsten Wild toonde zich veruit de snelste in de sprint. Op zaterdagmorgen was het steenkoud op de Schouwerzijlsterweg in het Groningse Winsum waar ik de deelneemsters voor de start van de individuele tijdrit mocht oproepen. Met de microfoon bijna vastgevroren aan mijn hand werd ik naar de dorpskern gebracht voor de huldigingsceremonie van de winnares Ellen van Dijk . Voor de middagetappe ging het richting Wolvega waar de start plaats vond van het tweede gedeelte van de vierde rit. Omdat er voldoende speakers voorhanden waren (ook Marjo Nijmeijer was erbij en verzorgde het commentaar in de meerdaagse bij de junioren-vrouwen) ben ik in koers geweest in de auto van Jury 2. Dan zie je ook hoe voortreffelijk de politie de wedstrijdkaravaan begeleidt en de grote inzet van de verkeersregelaars. Na de traditionele “Chinees” op zaterdagavond werd op zondag de finalerit in Midwolda verreden waar Kirsten Wild haar tweede rit won. Toevallig stapte ze na alle plichtplegingen in de auto die naast mijn auto stond geparkeerd… De eindzege ging naar de jonge Duitse Lisa Klein. Ik heb een heel mooie wielerweek meegemaakt in het Noorden. Ondanks dat tevreden gevoel heb ik na afloop met organisator Thijs Rondhuis besproken dat vier speakers wellicht iets teveel van het goede was en dat mijn collega’s Marjo en Jannes mijn assistentie in deze meerdaagse de komende edities niet echt nodig hebben. De komende week staat voor mij helemaal in het teken van de voorbereidingen voor het Paasweekend: met op zondag mijn (echte) debuut in de Amstel Gold Race en een dag later op Tweede Paasdag de Grote Ronde van Gerwen (tevens opener van het Belisol Eindhoven Kempenklassement).