Terwijl de meeste wielerliefhebbers thuis via de buis de verrichtingen van topper Mathieu van der Poel in de Hoogmis van het Vlaamse wielrennen de “Ronde van Vlaanderen” volgden organiseerde de SWO (Stichting Wielerevenementen Oploo) voor de 33e keer de jaarlijkse wielerronde. Waar in de jaren zestig en zeventig de toeschouwers nog om een plaatsje langs het parkoers moesten vechten waren het zondag vooral de naaste familieleden van de deelnemers die hun favorieten aanmoedigden. Een bescheiden succes was de tweede editie van de funklassewedstrijd waar het deelnemersaantal in vergelijking met vorig jaar was toegenomen. Bram Maassen toonde zich de sterkste sprinter. Het meest opmerkelijke verhaal na afloop van de huldiging was de opmerking van de eerste Oploose renner Ralf Dinnesen die niet alleen aan zijn eerste wielerwedstrijd deelnam maar meteen ook besloot dat dit zijn laatste koers zou zijn. “Op je hoogtepunt van je carrière stoppen is je ultieme wielerdroom” was zijn opvallende uitleg. Bij de vrouwen stonden een zestigtal rensters aan de start. Omdat de UCI-rensters niet mochten deelnemen krijg je toch een ander koersverloop. Uit de kopgroep van acht won de snelste sprintster Arianna Pruisscher (Mexx-Watersley) vóór de Ierse Ellen McDermott en Marieke van Witzenburg. Ook mijn nieuwe plaatsgenote Femke Geeris zat in de kopgroep. Een grote groep elite, beloften en amateurs ging van start op het ruim 3 kilometer lange loodzware parkoers dat voor een groot deel door het buitengebied van het wielerdorp voerde. Een zichtbaar emotionele Coen Vermeltfoort (Alecto Cycling Team) mocht uit handen van de voorzitter van het organisatiecomité en oud-winnaar Fons van Katwijk de Gouden Helm Trofee in ontvangst nemen. Het was zijn derde zege in Oploo. Hij maakte deel uit van een groep van elf koplopers die rondenlang voorop reden. De Vlijmense elite-coureur klopte de belofte Alex Molenaar met wie hij in de laatste ronde was weggereden. Luuc Bugter verzekerde zich van de derde plaats. Na afloop hebben we samen met de organisatie gesproken over het werk dat het organiseren van zo’n wielerronde met zich meebrengt. Daar staan veel mensen niet bij stil. Morgenmiddag vertrek ik richting het hoge Noorden waar ik, samen met drie andere sympathieke collega’s aan de micro, de komende week in de meerdaagse Healthy Ageing Tour voor vrouwen het wedstrijdcommentaar verzorg. Ik kijk vooral uit naar de openingsetappe op het Duitse Waddeneiland Borkum waar ik twee jaar geleden voor het laatst mijn Duitse wielerteksten (“mit moderator Jannes hinter auf dem Motorrad”) mocht laten horen. Daarom heb ik vanavond op het internet een aantal Duitse wielerverslagen èn RTV Noord bekeken om er weer een beetje in te komen!