JAAROVERZICHT 2021 EN DE TIEN VAN RIEN

Vanaf 2013 is mijn laatste bijdrage van het wielerjaar op Facebook telkens een terugblik geweest op mijn wielerpresentaties van dat jaar. Die traditie wil ik graag in ere houden. Op wielergebied heb ook ik in het tweede Coronajaar als presentator natuurlijk met de drastische gevolgen van de pandemie te maken gehad. Twee jaar geleden (vóór de pandemie) stonden er in totaal 115 presentatiedagen in mijn volle (wieler)agenda. Vorig jaar waren er dat 27. Het aantal dagen met presentaties was dit jaar iets uitgebreider, maar bleef toch nog beperkt tot 35… Met in totaal 27 wedstrijddagen, waarop ik bij wedstrijden aan de micro stond: twintig wegwedstrijden, drie veldritten en vier mountainbikewedstrijden. Verder nog één wielercafé, één ploegenpresentatie, twee livestreams, twee regionale Tv-presentaties, één VIP-presentatie en één toertocht. Het persoonlijke hoogtepunt was de presentatie van de Amstel Gold Race met opnieuw een zinderende finale. Na een onderbreking van één jaar (onder strenge Coronaregels) zonder publiek. Ook was mijn stemgeluid te horen bij de Ronde van Drenthe, de Ster van Zwolle en tijdens de Omloop der Kempen en Omloop van Valkenswaard in het kader van de Topcompetitie. Daarnaast stonden er dit jaar nog een viertal NK’s op mijn wielerkalender: het NSK voor studenten in Nederwetten, het NCK in Dronten, het NK mountainbike marathon in Eijsden en het NK mountainbike op Watersley. Een speciale plaats nam ook de jubileumuitgave van de Tour Der Ongeschoren Benen Classic bij ons in Lierop in. Een druk bezocht wielercafé (met voormalige Olympische kampioenen) en de toertocht zelf kende een succesvol verloop. Het “zwaartepunt” van de wedstrijden lag vooral in de maanden september en oktober met gelukkig nog een overvolle wieleragenda. Ik vond het wel heel erg jammer dat ik dit jaar slechts éénmaal een jeugdwedstrijd van commentaar kon voorzien. Of het nu bij de jeugdrennertjes is of bij de profs voor mij blijft de voorbereiding en de aandacht hetzelfde!

Hoewel ik het afgelopen jaar met tientallen annuleringen van wedstrijden te maken had gehad staat dat gemis natuurlijk in geen verhouding met het afscheid dat we hebben moeten nemen van wielervrienden als Leo van Berlo, Wiel Kuntzelaers, Jan Meulendijks en Wiel Verheesen. Een hoogtepunt was afgelopen zomer de dag waarop ik eindelijk (zoals men vroeger zei) tot de groep “Ouden van dagen” ben gaan behoren. Het is natuurlijk niet met zekerheid te zeggen in hoeverre er in 2022 nog wielerwedstrijden georganiseerd kunnen worden zoals dat vóór de “Coronabreak” gebruikelijk was. Maar je hoort van de kenners ook positieve geluiden. Zou volgend jaar dan eindelijk ook de jubileumeditie van het Belisol Eindhoven-Kempenklassement verreden kunnen worden na de beknopte Kempische Wielerzomer?

Virologen gaven precies een jaar geleden aan dat we in 2022 weer terug zouden kunnen keren naar een “normale” zomer… Laten we die hoop koesteren! In het nieuwe wielerjaar kijk ik er naar uit om zoals vanouds (tussen de boosterprikken en tests in) volop met mijn collega-microfonisten, organisatoren en collega-juryleden samen te kunnen werken en de coureurs en wielerfans te mogen verwelkomen. Onder de noemer de “Tien van Rien” heb ik de voor mij meest kenmerkende foto’s van mijn “unieke” wielerjaar uitgezocht. Met dank aan de fotografen! Tot in (een vooral gezond) 2022!

DE PEDAALRIDDERS VAN DE PEEL VERSCHIJNT MEDIO 2022.

Ruim een jaar geleden ben ik, na het wegvallen van het merendeel van mijn wielerpresentaties, als een vorm van bezigheidstherapie begonnen met het schrijven van het wielerboek de “Pedaalridders van de Peel”. Na het raadplegen van honderden krantenartikelen, het zoeken in krantenarchieven, het doorbladeren van tientallen programmaboekjes, wielerboeken, clubbladen en wielerbladen, de zoektocht naar honderden foto’s, thuisbezoeken aan oud-renners en wielerarchivarissen èn het verwerken van tientallen mails (in antwoord op onze vraag naar persoonlijke wielerherinneringen) heb ik inmiddels het grootste gedeelte van de teksten op papier (in mijn computerbestanden) gezet.

Het was de bedoeling dat het boek (in een oplage van duizend exemplaren) deze maand zou verschijnen. Helaas is mij dat niet gelukt! Vooral omdat ik in de late zomer en vroege herfst (gelukkig) weer volop aan het werk kon als wielerspeaker. Nu vrijwel al mijn wielerpresentaties door de pandemie opnieuw geannuleerd zijn, ben ik begin vorige maand wel begonnen aan een ware inhaalrace. Wekelijks ben ik nu zo’n vijftig uur in de weer met het schrijven van teksten voor het boek. Het aantal “Wielernesten” is door het aanbod aan informatie uitgebreid tot bijna vijftig dorpen en steden in de Limburgse en Brabantse Peel (en aan de Peelrand) waarover we schrijven. We zijn daarnaast nog steeds op zoek naar rechtenvrije foto’s in groot formaat om in het boek te kunnen plaatsen.

Ik hoop dat we in juni 2022 zover kunnen zijn met het afschalen van de Coronamaatregelen, dat we de mogelijkheid krijgen om een pop-up tentoonstelling over de Peellandse wielersport in te kunnen richten. Daar wil ik graag hoofdrolspelers uit het boek interviewen, zouden de gereserveerde boeken (inmiddels zo’n 250) ook kunnen worden afgehaald en zou de wielerliefhebber het boek kunnen aanschaffen. In de besloten groep “Pedaalridders van de Peel” houden we jullie de komende maanden regelmatig op de hoogte van de verdere ontwikkelingen met het boek. Facebookvrienden die graag op de hoogte gehouden willen worden van de Peellandse wielerhistorie kunnen zich via Messenger bij mij melden. Inmiddels kunnen ruim tweehonderd leden de berichten volgen en ook reageren.

Reserveren kan overigens ook nog steeds via www.rienvanhorikcycling.nl