Nog geen half jaar geleden zag het er naar uit dat Nederlands oudste etappekoers geen doorgang zou vinden. Gelukkig was wielerliefhebber Michel Megens van ploegsponsor Metec bereid als hoofdsponsor te fungeren en zich voor langere tijd te verbinden aan Olympia’s Tour. Koersdirecteur Thijs Rondhuis toonde met zijn trouwe medewerkers weer volop “courage” om de kweekvijver voor jong wielertalent tot een succes te maken. Ondanks de maartse regenbuien en de harde windstoten die het de 150 deelnemers vorige week niet gemakkelijk maakten.

“De lente begint in de Ronde van Drenthe” was het motto in de afgelopen jaren. Dit keer was dat door de winterse sneeuwval niet helemaal het geval. Hoewel ik niet bijgelovig ben was mijn dertiende Drentse wielerweekend er één met hindernissen. Anderhalf uur na de geplande aankomsttijd arriveerde ik vrijdagmorgen door het fileleed (wel tijdig voor de ploegenvoorstelling) in Dwingeloo voor de vijftiende editie van de “Acht van Westerveld.” In de miezerregen stelde ik de deelneemsters aan het publiek voor. Inmiddels was al bekend dat door de afwezigheid van de begeleidende motorpolitie (op hun vertrek locatie lag teveel sneeuw) er op kortere lokale omlopen gereden zou worden. Toen er tijdens de tweede ronde door de sneeuwbui gevaarlijke situaties ontstonden werd besloten de koers te annuleren.

Het intense verdriet in familiekring had me de afgelopen week doen twijfelen of ik wel in staat zou zijn de nostalgische wieleravond in Deurne te presenteren. Maar het vóórwerk dat door de organisatoren van de jubilerende TWC De Wekkers gedaan was èn de ruim 180 aanmeldingen trokken me toch over de denkbeeldige streep. Het was gisterenavond, na het verschijnen van ons wielerboek “De Pedaalridders van de Peel”, de eerste avond uit een lange serie onder de noemer “De Pedaalidders On Tour.” Aan de hand van het hoofdstuk over het Wielernest Deurne nam ik de aandachtige wielerfans mee naar het prille begin van de roemrijke wielergeschiedenis van het Peeldorp in 1908 met de eerste lokale wielerclub de “Deurnesche Doortrappers.” Het principe lijkt eenvoudig: oud-renners worden door mij naar voren geroepen en vertellen hun wielerverhaal bij de foto’s. Het was wielerlegende Jac van Kessel die als eerste vermakelijke anekdotes vertelde en daarbij de lachers op zijn hand kreeg. Toen het hoofdstuk over ’t Haageind aan bod kwamen waren het de topveldrijders uit het verleden Frank van Bakel en Wil Brouwers die terugblikten op hun carrière. De broers Bert (“mijn moeder maakte de shirts zelf”) en Leo (“ik kreeg een diploma bij mijn eerste zege”) Pots kenden een aandachtig gehoor. Zelf vond ik het heel belangrijk om ook aan de wielermensen die niet meer onder ons zijn de aandacht te schenken die ze verdienen. Daarom mochten ook Heidi Martens (de dochter van Jo) en Anne-Marie en Leon van Dijk (kinderen van Mientje en Gerard) herinneringen ophalen.