Vorige week zaterdag stond ik aan de micro in de voor mij verste uithoek van mijn wielerdistrict in de jeugdronde van Brakel. Een wielerronde die jammer genoeg ontsierd werd door de regenval. Ik kom altijd graag naar de wielervrienden van WTC Maas-Waal. Door de herindeling van de KNWU-regio’s komt deze Gelderse wielerronde buiten onze regio te liggen en betekent dat ook dat er in de komende jaren een collega-speaker aan de micro staat.

Een nieuwe uitdaging (na het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd) wordt morgen de presentatie van de eerste UCI World Series Gravel Fondo in Limburg. We komen daardoor weer terecht op een vertrouwde stek: de start-en finishlocatie bij het Shimano Experience Center in Valkenburg. Ik heb aangeboden om morgen enkele kilometers verderop het commentaar te verzorgen waar de duizend deelnemers beginnen aan de ruim 33 kilometer lange omlopen. Bij het doorpluizen van de deelnemerslijsten kom ik vooral veel namen tegen die ik ken uit het veldrijden.

In de nacht van vrijdag op zaterdag stond ik al om vijf uur naast mijn hotelbed omdat verwacht werd dat ik vanaf zes uur de Toerversie van de Amstel Gold Race zou presenteren. Vijftienduizend deelnemers uit vrijwel alle continenten namen deel aan de toertocht over de verschillende afstanden. Opvallend dat ik vooral aangesproken werd door Spaanse en Italiaanse deelnemers en dat ik weinig bekenden “gespot” heb. Duidelijk is dat ik toch aanmerkelijk meer wielrenners ken dan toerfietsers. ’s Middags was ik in het prachtige Maastrichtse stadhuis voor de diverse vergaderingen met mijn-collegajuryleden en ploegleiders. Een ideale gelegenheid om mijn wielercontacten te onderhouden. Daar hoorde ik ook dat de speaker bij de aankomst van de Toerversie alle deelnemers met naam en toenaam genoemd had. Collega Johan van der Made en ik zochten ’s avonds eerder dan gebruikelijk onze hotelkamers op na deze eerste enerverende dag.

Dat ik op zondagochtend op het Vrijthof de mededelingen bij de start van de vrouwen en mannen zou verzorgen was nieuw. Het was overigens nog een heel karwei om mijn auto in het afgesloten centrum te kunnen krijgen. Een verkeerde kleur sticker op de voorruit zorgde ervoor dat de beveiligers (die mij kenden) mij geen doorgang verleenden. Volkomen begrijpelijk omdat ook deze mensen zich aan de regels moeten houden. De gezellige drukte op het Vrijthof maakte alles goed. Na de teampresentatie en de starts vertrok ik via een alternatieve route naar het sompige parkeerterrein langs de Rijksweg tussen Vilt en Berg en Terblijt. Bij de vrouwen was het Demi Vollering die (na twee tweede plaatsen) eindelijk de overwinning behaalde, terwijl de huizenhoge favoriet Tadej Pogačar zijn favorietenrol meer dan waarmaakte bij de mannen. Collega Johan kwam mij vergezellen bij het wedstrijdverslag van de mannen waarvoor we dankbaar gebruik konden maken van het beeldscherm van de NOS. Als toerfietser beschikt mijn West-Brabantse collega over een uitgebreide parkoerskennis wat een duidelijke meerwaarde had. Wim Noorman van de Eurotech-trailer had voor ons beiden een mooi plaatsje gereserveerd.

Na de wedstrijd ging het richting “Bosdries” voor de informele afsluiting van de wielerdag. Met dank aan koersdirecteur Leo van Vliet en Roy Packbier met zijn enthousiaste organiserende team van The PEPr Company die voor een voortreffelijke organisatie gezorgd hebben. Bij thuiskomst zocht ik ’s avonds snel mijn bed op om twaalf (!) uur later weer wakker te worden. Als je niet 100% gezond bent staat ook het leven van een wielerspeaker soms in het teken van “afzien.” Mijn volgende wielerronde wordt aanstaande zaterdag de wielerronde van Brakel waar ik weer terugkeer naar de “roots” de KNWU-jeugd…

Bij de junioren sprintte Christaan van Rees naar de overwinning vóór mijn streekgenoot Guus van den Eijnden uit “Gimmert.” Het is altijd leuk om renners die je bij de jeugd hun eerste voorzichtige stappen op het wielerpad zag zetten ook bij de junioren weer voorin te zien. Bij de vrouwen gingen 67 rensters van start voor de eerste wedstrijd die meetelde voor het Greeniuz-Belisol Kempenklassement. Ook zonder nationale toppers was er een spannende wedstrijd te zien. Elisa Serné sprintte naar de overwinning vóór Anna van Wersch en Anne Knijnenburg. Opvallend was dat bij de nummers twee en drie geen echte teleurstelling op hun gezichten te zien was en ook de huldiging in opperbeste stemming verliep. Mijn collega-bestuurslid van de Stichting Kempenklassement Marcel Craninckx mocht de leiderstrui uitreiken aan de winnares Elisa Serné.

Bij de elite en beloften mannen (met ruim honderd deelnemers) was het de West-Brabander Martijn Razenberg die ongetwijfeld de meest aanvallende coureur in de wedstrijd was. Na een indrukwekkende solo in de finale won hij de 55e editie van de Gerwense wielerronde. Ik dacht dat ik hem in het verleden al eens aan de micro had gehad tijdens een huldiging maar dat bleek toch zijn (inmiddels met wielrennen gestopte) tweelingbroer Robbert te zijn geweest. Hoofdsponsor van het Greeniuz-Belisol Kempenklassement Dirk Bellemakers reikte Martijn de leiderstrui uit. Collega-speaker Frank Hoogers zorgde er zondagmiddag voor dat ook de standen direct werden bijgewerkt. Een vorstelijk aanbod om mij wat werk uit handen te nemen! In het drukbevolkte en gezellige “wielercafé” De Stam evalueerden we daarna met jury en organisatie de opnieuw geslaagde wielerronde.

Zaterdagochtend vertrok ik richting Eijsden voor de presentatie van de Volta Limburg Classic. Het was precies vijftig jaar geleden dat de “Hel van het Mergelland” voor het eerst georganiseerd werd. Ook zaterdag was er door de helse weersomstandigheden opnieuw sprake van een echte “Hel”. Met de achtendertig beklimmingen onderweg kan de Volta Limburg Classic” met recht het kleine zusje van de Amstel Gold Race genoemd worden. Na de teampresentatie (ook live te zien bij L-1) gingen de mannen in de regen van start. De sprinter van Alpecin-Deceuninck Kaden Groves maakte zijn favorietenrol waar en zou zijn landgenoot Corey Sweet als tweede Australische winnaar opvolgen. Eerder zagen we in de vrouwenwedstrijd het team van SD Worx de koers domineren. Uiteindelijk was het Mischa Bredewold (uit de Keistad Amersfoort) die haar ploeg kon belonen met een schitterende overwinning op de keitjes van de Diepstraat. Voor mij als speaker was vrijwel de hele Volta Limburg Classic te volgen vanaf het beeldscherm dat buiten stond opgesteld. De wielerfans aan de overzijde op het (overdekte) terras moeten niet alleen genoten hebben van deze beelden maar ook van de optredende muziekgezelschappen. In het karakteristieke gebouw van de Koninklijke Oude Harmonie mochten we na afloop aanschuiven aan een uitgebreid buffet.

Na thuiskomst op zaterdagavond begon ik met de voorbereidingen op de 34e wielerronde van Oploo die een dag later verreden zou worden. Zowel bij de vrouwen als de mannen hadden zich veel deelnemers aangemeld. Dat zou ook te maken kunnen hebben met het ruim drie kilometer lange parkoers. Toen de Duitse Mieke Kröger te elfder ure had ingeschreven was meteen ook de grootste favoriete bij de vrouwen bekend. Eén week vóór haar deelname aan Parijs-Roubaix zorgden twee demarrages ervoor dat zij ook won. Opmerkelijk de tweede plaats van Anne Knijnenburg die vorig jaar nog tot de nationale top bij de atletes behoorde. Na het “intermezzo” met de funklassers gingen ruim honderd renners van start bij de gecombineerde koers bij de mannen. Lange tijd reed de Noor Peder Dahl Strand alléén voorop totdat o.a. de latere winnaar Coen Vermeltfoort aansloot. Die toonde zich oppermachtig in de eindsprint en mocht voor de vierde(!) keer de Gouden Helm Trofee in ontvangst nemen. Organisatorisch zat het op deze eerste zondag van april (een ideale datum voor deze koers) weer prima in elkaar. Met drie plaatselijke oud-winnaars (Fons van Katwijk, Jeroen van de Weijer en Frans Thijs) in de organisatie. In het oostelijk deel van de Brabantse Peel worden er nog verschillende wielerrondes georganiseerd. Zoals de wielerronde van Sint Tunnis (Sint Anthonis) die komende zomer (na meer dan veertig jaar afwezigheid) op de wedstrijdkalender terugkeert.

Na deze regels aan het computerscherm te hebben toevertrouwd gaan we meteen weer verder met het samenstellen van het draaiboek voor de nostalgische wieleravond die woensdagavond plaats vindt in Aarle-Rixtel…