Dag toeschouwer bij Super Prestigeveldrit in Zonhoven(B).

Als je op jaarbasis meer dan honderd dagen druk in de weer bent met diverse wielerpresentaties ontbreekt je veelal de tijd om zelf eens een wegwedstrijd of cyclocross te bezoeken. Afgelopen zondag was dat wel het geval in het Belgische Zonhoven waar organisator Theo Groenendaal met een groot aantal (Nederlandse) vrijwilligers voor de perfecte organisatie tekenden van de Super Prestigecross. Samen met onze nationale veldritcoördinator waren we al vroeg op pad om (in de miezerige regen) de allerjongste nieuwelingen in de legendarische “Kuil” aan het werk te zien. Het was voor mij zondag ook de eerste kennismaking in levende lijve met mijn Vlaamse collega’s Luc Apers en Willy De Clercq die ik bij de start mocht ontmoeten. Tot dusver voor mij alleen te horen op de achtergrond bij Tv-uitzendingen was dat nu een andere ervaring. In hun presentatie aan de micro etaleerden ze beiden vol enthousiasme èn wielerkennis hun passie voor de wielersport. Toen ik ’s middags (tussen heel veel landgenoten in) de elite en beloften voorbij zag komen hoorde ik een ander bekend stemgeluid achter mij klinken. Het was mijn collega Niko De Muyter die in gesprek was met een veldritsupporter en verklapte dat hij als toerist aanwezig was. Met Niko hebben we flink wat herinneringen opgehaald aan onze BeNe-samenwerking tijdens het WK in Valkenburg in 2018. Het stadje aan de Geul waar we ook heel graag weer een Wereldbekercyclocross zouden willen zien. Verder heb ik zondag volop de mogelijkheid gehad om over de wielersport te “buurten”, wat als speaker tijdens een wedstrijd natuurlijk wat moeilijker ligt: met de moeder van de wereldkampioene van Bogense die dacht dat mijn stemgeluid via de hoorntjes te horen was (prima geluid!), met de vader van de laatste Nederlandse geletruidrager in de Tour over de tot dusver laatste veldritzege van zijn zoon (in de “Kuil”), met de burgemeester van de Drentse provinciehoofdstad over zijn deelname aan de wielerronde van Helmond en zijn contacten met wijlen Jos van der Vleuten, met een deputatie van de organisatie van het WK van vorig jaar, met de gasten in de strategisch geplaatste hospitality trailer van DESTIL, met het hoofd van de werkploeg en zijn medewerkers uit Gestel en Schijndel, met de ouders van Lars van der Haar in het rennerskwartier waar tientallen supporters de laatste voorbereidingen volgden van de toppers in het deelnemersveld en met een hele rits ouders van (en) deelnemers die mij daar niet verwacht hadden. Kortom, het was een gezellige dag waar de ontvangst in de VIP-tent na afloop ons deed denken aan een eerder “tentbezoek” van bijna tien jaar geleden bij onze zuiderburen. Het klinkt wellicht vreemd maar midden in het veldritseizoen ben ik al bezig met de voorbereidingen voor het komende wegseizoen. Maandagavond vond de geanimeerde vergadering plaats met de wedstrijdorganisatoren van het Belisol Eindhoven Kempenklassement. Maar ook de eerste andere organisatoren hebben zich voor 2020 al bij mij gemeld met de vraag of ik hun wegwedstrijd of mountainbikewedstrijd van commentaar zou willen voorzien.