Er zijn van die dagen dat het lijkt alsof de grond onder je voeten wegvalt. Het was gisteren voor mij de dertiende(!) dag op rij dat ik aan de micro stond. ’s Morgens vroeg kreeg ik het vreselijke bericht dat mijn vijfjarige achternichtje Lynn leukemie heeft. Dan ben je ook niet altijd met je gedachten bij het wielrennen als je bij de vijfde editie van de EPO Tour d’Oospel (samen met de lokale speaker Marco Verwielen en mijn jongere collega Richard Vermeeren) de wielerronde aan elkaar praat. Ik heb al vaker in mijn bijdragen aan Facebook lovend geschreven over de betrekkelijk jonge organisatie in mijn (bijna) buurdorp Ospel. Ook gisteren verliep het vlekkeloos. Met het zogenaamde “Knock Out”systeem bij de wedstrijden voor de lokale toerclubs kreeg dit onderdeel een geslaagde facelift. Als het tijdschema volgend jaar nog aangepast wordt is dit ongetwijfeld een blijvertje. De in Spaanse dienst rijdende Roos Hoogeboom boekte haar eerste seizoenzege bij de vrouwen, terwijl mijn streekgenoot Robbie van Bakel zijn tweede opeenvolgende overwinning binnen ruim een week boekte bij de elite, beloften en amateurs. Terwijl het bij de vrouwen onophoudelijk regende bleef het in deze laatste categorie tot de huldiging droog. En dat het regende tijdens de huldiging was ook geen probleem want die vond plaats in de druk bevolkte feesttent. Ik heb ook weer eens met bijzonder veel plezier met mijn Limburgse jurycollega’s samen mogen werken. Mijn volgende wedstrijd staat voor aanstaande dinsdag op het programma: voor mij het debuut in de “Gouden Pijl” van Emmen (uiteraard samen met Jannes Mulder). Mijn geplande bezoeken vandaag en morgen aan de sportevenementen in Maastricht (Ironman Triathlon) en Venray(Binck Bank Tour) laat ik in deze hectische periode voorbijgaan. Maartje en Danny heel veel sterkte en jullie weten dat je altijd een beroep kunt doen op de familie!
(Foto’s: Richard van der Steen, Henk Roemen,Vic Geerlings)
